Resultaten voor de tag handen

chambre ardante – hanny van alphen

zo mooi heb ik je nooit eerder gezien vreemd – jouw onbuigzame lijnen – een glimlach of verbeeld ik mij dat maar je handen bidden niet zij houden elkaar

je kan – b. vogels

de zon in je handen dragen tot de einder buigt het zwerk verschroeit je hoofd geen aanstoot neemt aan gedonder van zwarte gaten en wat de dag niet bracht vermag de nacht

aan de ouders – maaike klaster

Jouw naam is Haas, is het niet? Want je kon er helemaal niets aan doen, had er totaal niets mee te maken, de opvoeding van je eigen kinderen bedoel ik, wat echt niet meer dan liefdevol begeleiden – kijk maar naar je Vader – de mooiste en gelijk ook de ... »»»

overdraagbaar – bob elias

dozen ontvouwen de ruimte forse handen sjouwen ons leven de deur uit het huis keert binnenste buiten

de maan met de handen – delphine lecompte

In een lege stal dagdroomt de korzelige kaarsenmaker Er is veel om over te dagdromen Toch dagdroomt hij slechts over seks op het strand Het is plat maar begrijpelijk Ze is tapijtenrestauratrice en lijfelijk. Het wordt nacht en de maan Zit gevangen tussen twee kikvorsvormige wolken Het zijn kikvorsen met ... »»»

kiem – b. vogels

toen ik een kind was en nog speelde met de gedachte dat dit eeuwig was liet ik me strelen handen waren dekens huid een bad van aarde voor een plant nu klimmen mijn woorden langs de tralies van volwassen zijn

domweg I – hanny van alphen

zomaar zitten op een bankje geen gejoel en geen gejaag mijn handen in de zakken en m’n oren in de kraag dat is alles

vertaald – b. vogels

jouw ogen zijn mijn handvatten vul ze met betekenis in het ijle wit lijkt alles kil jouw handen trillen in mijn oor ledig ze tot diepe stilte teken zinnig in het licht met vingers uit een ver verleden ik hoef niets meer te benoemen woorden zijn nog enkel spatten geboren ... »»»

sukkel. – martin m aart de jong

Gisteren schreef ik het nog bij mijn zelfgezette koffie. Lepeltje erin en roeren maar. Ik loste alles op tot het werd uitgewist in het digitale water van het virtuele net. Ik had niet eens geknikt ofzo. Verkeerd gemikt met knoppen. Ik zag mijzelf niet. Een kind zou het veel beter ... »»»

ze kraait nog kind – jelou

Ze slaat haar armen om koppige draken leest ezelsoren glad in vuur aan de schenen, gedoofd door moeders nacht ze kraait het kind in trouwen met poezen haar borsten gepreveld in oudere tongen dan rose kauwgom verdragen kan ik wikkel haar benen in brandwerend folie stel heupen af op onzichtbaar ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...