Iedereen loopt langs huizen,
langs enkel steense buitenmuren
De haard is warm
en houdt vast aan zijn plek
-er valt zoveel-
te beschouwen

Wel, ik zelf zat vol
gedachten. Uren van een langer leven
verzon ik
onder jouw blauwe regen

Tot jij kwam
Ik zoog en overwon
mijn kinderangsten
Wees, maar niet meer bang