Resultaten voor de tag gratis

pauze 1965 – jacob van schaijk

bij het havenhoofd dreven woorden als spiegelbeeld van lome meeuwen voor mij en de vissen maar pakken kon ik ze niet met vier was ik blij geweest genoeg voor een mooie zomerdag of een ander leven ik bleef een vis op het droge je wees mij een tanker aan en ... »»»

blunderlichaam – jessica bakker

Jammermannen rammen storm dronken winter worst in mijn apparaat maar ja, ik droom oranje bitter perzik naakt van geur nacht sap vrij dan vogel land aan schoonheid lust je geen prachtpaar waar ik melk uit schenk kus jouw licht spel met je blik op mijn roodborst toe lik deze roos ... »»»

voorstelling van een portret – jessica bakker

Deze voorstelling is een portret van een snoeshaan Een man die ik herken maar toch, weer vergeten Klein van zijn stuk zit hij verstopt achter zijn snaren Hij beroert ze zacht en mij laat hij achter met open jas en ongekamd Het was vroeger, hij zong te vroeg leed zijn ... »»»

dageraad – jessica bakker

Merels en goederentreinen Haast muziek Daarboven schijnt oranje aan te breken En de dag In zacht ontwaken

geluk zit niet in een boom – jessica bakker

Wie kent ze niet De feestjes Hij komt voortijdig klaar Roept de verkeerde naam So what? Kort erop de beestjes Je ouders vroegen nog Met wie kom je dit jaar

[31-035][2034] – pastuiven

richtende eigen rechters trekken een angstspoor doorheen de stad slepen veroordeelden het plein op nogmaals de vierschaar in en jagen een kogel door hun kop trekpaarden staan klaar om te vierendelen pijnbanken gillen geillustig radbrakend danst het plebs in bloedbesmeurde waanzin omheen mobiele gaskamers de stad stinkt naar schandebloed een ... »»»

[31-030][2029] – pastuiven

mijn Rattuaanse periode gekenmerkt door Calimeroëske spraak loopt ten einde ik bespeur een geschiftheid die klaren zal in welk huis ik vertoeven zal Ursidae, Galliformae of Apodemae is mij om het even het changement zal mijn Via Dolorosa doen leiden naar een ander vista dat in de verte al kimt

[31-027][2026] – pastuiven

melanchozwangeren bedonderdreigen knetterketsend zilverfolie omheen teslaliserend brein funeste puncties laten lekken amberdorren wanneer zulks opgedroogd aanspoelt op kiezeltjes langsheen rustige marebaren neem het en bevoelzieruik mijn essentie

feniks – jacob van schaijk

de kou verdreven, woest hakkend op diepe roerselen en oude spinselen, tot spaanders wat vergeten moet, het haardvuur in, maar al te snel als Feniks weer herrezen

signatuur – jacob van schaijk

je zwijgt het is beter zo en stil weet ook niet wat te zeggen nu staren we naar het plafond woorden zijn verraderlijk dat je me bedonderd hebt het kan me niet meer schelen en je leugens ook geen moer zou zelf niet graag te biecht gaan en wat onvergeeflijk ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...