Resultaten voor de tag graf

ja liefste – bennie spekken

vrij naar K. Michel tot de dood ons scheidt tot de schijt ons doodt onder alle omstandigheden zonder enige twijfel met heel mijn hart op mijn grootmoeders graf tot in den doet als het moet

Mijn ik is een monnik in een lege bovenkamer zit zijn cel, een lege blik zijn geblindeerde ramen Stil zegt hij amen de muren hebben ezelsoren De buren horen hem in alle hoeken en gaten naar een wezen zoeken en in zichzelf praten Hij luistert naar goddelijke namen de wind ... »»»

memories – elize augustinus

Ik sta voor het raam zie de zilveren varens van de maan op het stenen pad ligt een genarcotiseerde kat veroordeeld tot het graf ik huil schreeuw en verstomd niemand kijkt omhoog naar de vogel gevangen in het raam

de oude – john booij

hoe de oude in het najaar mint de klank van scherven in de wind gebroken flarden van een vorig leven als vlinders aan het graf verkleven zie hoe z’n hand gelaten rust als een herfstblad de steen zacht kust

controlfreak – richard kamsteeg

Over je graf heen beangstig je me nog. Ik ben je regelmatig kwijt de laatste tijd. Steeds dieper in mezelf moet ik zoeken om je nog te vinden. Dat beangstigt mij. Het verdriet en de woede die ik koesterde, de pijn die ik droeg als een doornenkroon, de angst voor ... »»»

twents graf – jan holtman

Het gras zo kort gemaaid, zo strak, zo groen, zo braaf hadden wij het nooit het flesje wijn voor je verjaardag laat ik maar ongeopend ik verstop het in het haagje achter je en niemand zal het zien.

goed dicht – gronama

Ook na drie rukken geeft het lipje van de koffiemelk niet mee, bij de vierde gutst het als een beige zee, hij vloekt met zijn broekspijpen mee. De moed er weer in bij sinaasappel- sap, vingers op scherp, dat dingetje moet er slechts af, moet er slechts af, het natte ... »»»

het verdriet van berlijn – m. bakker

nu hertha is gedegradeerd uit de bundesliga draait hanne sobeck zich om in z’n graf en probeert een schijnbeweging tevergeefs want de ruimte is er te klein voor

groepsgewijze mars naar het graf – hans van willigenburg

Sinds vorig jaar behoor ik tot de groep die begrepen heeft dat de eigen jeugd inmiddels heel ver weg is. Sinds vorige maand behoor ik tot de groep die beseft dat ‘het’ allang had moeten gebeuren. Sinds vorige week behoor ik tot de groep die rilt bij jaartallen in overlijdensberichten. ... »»»

* – joost van gijzen

Het licht gaat úit Je kan nooit een spook gezien hebben – er bestáán geen spoken Mensen die gestorven zijn, die liggen op het kerkhof in een graf Met licht kan je niet slapen – daarom hebben we ook gordijnen, tegen de sterren Soms vind ik dat jammer: ze zijn ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...