van de doden niets dan goeds…

Waarom hem de hemel in prijzen
Vergeven alles wat er was
Zelfs nu hij dood is
Mag ik hem nog met de vinger wijzen
En net doen of hij er nog was

Ik weet, wij hebben allen schuld
En boter op ons hoofd
En hebben onterecht
In erbarmen en vergiffenis geloofd

Maar waarom worden met de dood
Onze zwakheden verzwegen
Onze fouten tot het niets herleid
En laat men onze lafheid achterwege