Resultaten voor de tag glimlach

ik – yvette rombouts

‘De vrouw met de rode haren, dat ben jij,’ zegt de buschauffeur. Ik schrik, ik ben onverwachts gezien. Schuifelend, gebogen, grijs en onzichtbaar maar wel met fel rood haar. Ik weet niet waarom ik niet duidelijker ben. Om alles wat ik heb gedaan. Om alles wat ik was en nooit ... »»»

jesse – laura mijnders

Heb je al gehoord van Jesse die gekozen heeft voor zijn laatste dag vluchtig trok hij zijn schoenen aan om te lopen, zoals vroeger langs de waterkant om gewoon maar wat te lopen langs de bankjes waar hij met vrienden lachend zijn eerste sigaret rookte even bleef hij staan veegde ... »»»

het meisje en de zee – hanny van alphen

wonderlijk hoe gedachten suiker spinnen het zoete de mond beroert van het meisje in de wolken aan haar voeten wijkt het water de zee, de zee ebt langzaam weg en neemt in haar kielzog mee de glimlach van een jonge man en hoe zij wachtte

lach om de dood – enrico

voor haar op tafel stond het kistje besmukt met een roos het rook nog steeds naar zoete herinnering lang geleden had ze het gekregen van een te vroeg gegane vriendin “in nood: open het!” levenslang achter haar was ze in nood en opende het kistje een glimlach tekende haar gelaat ... »»»

inleidende feestelijkheden – hans van willigenburg

Een feest waarover je aarzelt om erheen te gaan. Op het moment dat je jezelf ziet staan tussen de genodigden, drankje erbij, wisselend van standbeen, en, o jee, met vast een goed verhaal op je tong, het ontelbaarste goede verhaal uit je magazijn, klonteren slijmdraden in je keelgat samen en ... »»»

voor morgen – jelou

Als je morgen doodgaat je glimlach lijkt verstomd je ogen zo verdomd onzichtbaar, je gelaat een dichtgeslagen boek waar ik jouw zinnen zoek in huid van perkament je blikken afgewend naar verder dan het hier waar ik niet reiken kan zo zal ik deel daarvan en immer jou nabij in ... »»»

illusie – elize augustinus

terwijl ik je geprolongeerde glimlach aanschouw bedenk ik hoe ik mijn inzichten naast de jouwe zou kunnen leggen maar wat zou een veerloos vogeltje tegen hondengeblaf?

belofte – tijsterblom

sporen van een verstreken nacht de lakens wit, de dekens zacht voorjaar met de magnolia in bloei zomer en een strakke blauwe lucht en in de herfst genoeg aan niets dan zachte tinten van gevallen blad maar nee, laat het winter zijn de velden wit, de luchten grijs en ik ... »»»

kwijt – michiel bronckaerts

Ik heb de wagen met een glimlach geduwd. Nu ik deze kwijt ben stokt mijn verkeer. Ik ga wandelen, verzin een alibi voor herfst.

david dowie 747 – marc robbemond

Dikmakers in je handtas op de tweezitsbank tijdens een t e l e v i s i e u i t z e n d i n g 85% is overtuigd en 85% is overtuigend tegen alle verwachtingen in springt het flatgebouw van jou af daar wil jij niet over ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...