Resultaten voor de tag gezicht

Aforisme

Persoonlijk vind ik een representatief voorkomen geen gezicht. Peter de Groot

de mossel is al heel gauw blinder dan de steen – jos van daanen

Ik kan je niet meer lezen zei de mossel tegen de steen, je gezicht is te verstrakt en je wezen is diep weggezonken in je huid. Gisteren kwam je nog zo heerlijk langs mijn randjes schuren, sleet je nog mijn scherpe kantjes, klopte je op mijn rug om te kijken ... »»»

naakte schets – berry tunderman

Je kunt behoorlijk lyrisch worden Langs het Winschoter Diep. De zon hoeft niet eens te schijnen. Het hoeft niet eens droog te zijn. Met haar Laksmi kronkelarmpjes, Plukjes schaamhaar midden strooms Draagt ze altijd een mysterie Onder een hardstalen kroon. Geen loos vissertje te vinden. Tussen haar trotse kragen. Hoor ... »»»

gang van zaken – berry tunderman

Haar borsten te lang niet gestreeld. Haar schoot behoorlijk roestig. En elke avond haar gordijnen Te vroeg dicht. Hoeveel boten heb ik gemist. Te lang geen wind in mijn gezicht. Struinend door de dagen. Blind voor licht. Haar tuin ooit met zorg omringd. Onkruid regeert met vrije hand. Ze haalt ... »»»

roodgloeiend heet – merlijn huntjens

als ik je verdriet deed, bleef je lachen totdat je meer water vond voor je gezicht. wegstrepen; daar was je goed in. het weghalen van druppels tranen tegen een achtergrond van meer. zo deed je ook bij mij. ik heb je nooit sip gezien. je wachtte tot regen viel zodat ... »»»

de boswachter – christos makrigianis

In de betonnen jungle , de stad , al jaren bezocht en veracht . Waar zielloos mensen voortschrijden zonder een pad voor ogen . Allen volgen een weg van routine , van monotonie , waar dood aan het einde, kalm wacht . Hij koos een ander pad , in gevangenschap ... »»»

in de woestijn kun je veel leren over de tijd als je geen zand in de ogen hebt – delphine lecompte

In de woestijn kom ik hem eindelijk tegen De anemische taxidermist vijf maanden geleden spoorloos verdwenen Met mijn bronzen nijlpaard en met mijn ultralevende tombolagans De woestijn is natuurlijker dan de taxidermist En de taxidermist is bleker dan ik. Hij herkent mij niet, de anemische taxidermist Ik werd dan ook ... »»»

verdwijnen, vasthouden en terugvinden – pallas van huizen

Wees gewaarschuwd zelfs de barbaren lopen in pakken, vergeten te vragen, zakken al bij hun eerste woord of daad. Windstoten stompen in mijn gezicht, ik word geduwd door kinderen van bijna vijftig, geschopt en geslagen door jonkies van tien, vrouwen van veertig negeren me en verjagen me, overal ben ik ... »»»

herfstdoorsnede – janine jongsma

Ik lig verstild in het grijze ochtendlicht ons mooie overtrek toont slijtage zojuist zag ik het najaar er voorgoed in vallen Wij, enkel nog een doorsnede van de herfst de zomers in ons zullen verjaren steeds verder bladerend achteruit Jij, die nog slaapt in de zachte trekken van jouw gezicht ... »»»

weg met de leegte – pallas van huizen

alsof je in het donker aangeraakt wordt de hand van spieren, citroenen die zoenen, eerst schrik je het luchtfietsen in bad, alleen in lauw water dat zij weten dat ik wel van ze hou drinkend tot over de rand van duizend waar een lach of glimlach geen echte lach of ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...