Resultaten voor de tag geuren

mijn lief – jacob van schaijk

de lente was gemaakt van geuren en van jou van klanken die je zong waren de dagen en van de kleuren die je plukte was ons huis we leefden een optelsom van kleine dingen maar deze zomer zal het sneeuwen in de tuin in augustus vriest het dertig graden en ... »»»

verstomd – tijsterblom

de wind krast ravenzwart tot woelende matras het gras dat een eeuw geleden praalbed was voor haar die de zwaartekracht ontsteeg van wie ik niet meer ruiken kan de geuren van haar huid en niet meer proeven de zilte druppels van haar lijf van wie de kleine lach die elke ... »»»

notities van een vuurmeester – menno wieringa

Een grote overhangende rots daaronder het kamp voor de komende dagen uitzicht op de steile heuvels bekleed met groen laaghangende wolken hout verzamelen het vuur dat niet meer uit zal gaan onder ons de grensrivier waar de smokkelaars met de contrabande op hun rug de trappen des doods beklommen het ... »»»

langs de linden – gronama

Als na lange regen alles neerhangt van het vocht en lopen zwaarder gaat, raakt warme lucht vervult met zoet odeur van linden. Zij ademt heel diep in, er zijn maar weinig geuren het zo waard om weer te vinden.

el poeta canibal (jose claca zepeda) – jan holtman

De dichter: Ik heb haar, Alejandra Galeana Caravito, mijn vriendin, vermoord, maar haar niet opgegeten, ik heb haar aan stukken gereten en op smaak gemaakt met wat limoen, gefrituurd en om geuren te voorkomen ingevroren als vlees voor de honden, niet ik, maar zij wilde de relatie verbreken, in Mexico ... »»»

beest – josse kok

de auto een slang de deurbel een kraai brengt shoarma van slakken en bunzingenhaar de badkamerlama’s ze spugen op mij een olifant slaapt hier al eeuwen geketend aan recalcitrante ontkenningspatronen conglomeraties in lusten getogen beestelijk kraken van kiezen op botten geknauw en geschrok tot een omvang, bespottelijk sneuvelt de draak ... »»»

dit land kan zoveel erger – martin m aart de jong

Ik die vandaag haar schedel krab, mijn handen knijp van ongeloof, haar straten tel, dit kaartenspel geschud kom ik uit Holland -geen gare Russin- zo laag meneer zo klein dat het een lege naam tilt. Het waant zich een koninkrijk, sijpelt aan zee, klemt zich aan golf & duin, het ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...