Resultaten voor de tag gerda blees

waterpraat – gerda blees

We praten als water je klotst aan mijn klippen ik kolk mijn verzinnen onder jouw stroom We schuimen op koppen van wilde bedachten ze botsen ze spatten gestild uit elkaar De zon speelt alle kleuren door de nevels van jouw woorden Ik golf erbij ik kijk ernaar De vlakken warmen ... »»»

erg hè – gerda blees

marktplaats – gerda blees

Aanschouw! de goedgemutste vrouw Op haar ronde heupen heeft ze niets dan zacht beschermend vel Haar warme lijf verwelkomt polonaise Dansend springt zij door de morgen en wanneer ze lacht – bijna altijd dan schuddebuikt de wereld met haar mee Zet haar al op uw wagen voor goed gelukte levensdagen ... »»»

ééngesprek – gerda blees

Hallo daar, schrijf ik op de lege koffiebeker. Ik zet hem aan mijn oor en de zee ruist terug. Maar of je dat een antwoord mag noemen?

er klikt iets – gerda blees

boven onze grote hoofden klikken legoblokjes in elkaar we maken verhalen met stulpen van feiten aan fantastieke kuilen bouwen rood met geel een plastiek kasteel van wij begrijpen de wollen wereld door nieuwe woorden vinden we propellers en een schroef bevestigen ze in het niet stappen op om hoog te ... »»»

de muis en ik – gerda blees

Het buikje piept over het randje van mijn broek als een onschuldig muisje aarzelend en eigenlijk best lief. Maar dit is wat ik zie. De muis wordt monstermuskusrat en ik een hangbuikzwijn. De muis moet dood door paarse korrels of een val en ik moet morgen aan de lijn.

wisten we het maar – gerda blees

“Ach! Relaasies! Relaasies saajn awls… Aaawls…” Ja. Als wat, mevrouw? Als prikkeldraden? Spijkerbedden? Vuur dat langzaam zeker dooft? Trojaanse virussen of paarden? Of dacht u aan iets mooiers? Rozenstruiken of wat saaie Doornloze viooltjes in een keurig perk? En waarom? “Tssja… As ik dat wist… As ik dat wist…” Ja. ... »»»

daar komt de storm – gerda blees

de bomen ze dansen als gekken hun takken ze draaien in bochten ik kijken hoe zij in vlagen lucht hun groene rokken op doen waaien zonder schaamte al hun blote basten laten zien de toppen van hun vingers strekken zwaaiend naar de wolken die in noodvaart naar hun kruinen jagen ... »»»

trip in groen – gerda blees

Een schildpad kruipt de bus voorbij Die zich met houten wielen In de diepste kuilen stort Een zere pijn vibreert zich door de leuning van de stoel Sluit zich als een harnas om mijn borst Terwijl een koude hand van staal Zich langzaam langs de wervels grijpt In mijn nek ... »»»

soms denk ik – gerda blees

Dat alle mannen mij graag willen Duh Dat zou ik ook Als ik alle mannen was Zo’n ding tussen mijn benen had En ik, die voor mij vreemde jonge vrouw De laatste op de aarde was Of grote borsten had Dan denk ik later weer Dat geen man mij graag ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...