ik zag een zwaan
bij haar eigen kroost
een beetje van Gogh
of zo maar een losse schets
geen portret in de kamer
of schouwburg
waar we naar Theo Maassen keken
nee,eerder de vijver
voor de flats
waar we herinnerd werden
aan haar laatste dagen.
Resultaten voor het trefwoord flats
Ze verdwaald pijnlijk langzaam tot
ik stik van echt plezier
is er nooit spraken, waar
ik niks meer vind dan
haar naam, bonkend in mijn hoofd
Pijn is slechts mistig als
mijn kleine wereld zwart vervaagt
onze liefde in grote inkt druppels
likken we droevige wolkenkrabbers af
grond lijkt te hoog,toch springt ze 50 meter
Sirenes gillen door de straten
flats draaien om me heen
staat onze leven stil
zit ik hier te bidden voor
haar laatste zonde, zelfmoord
Het struikgewas dat Niemandsland overwoekerde is van-de-week door de hakselaar gegaan. De hopen snippers leveren nu vinnig commentaar door heel opzichtig de laatste adem uit te dampen. Precies op de plek waar ik ooit uit beleefdheid een groen uitgeslagen gehaktbal heb opgegeten. Want Niemandsland was natuurlijk ooit Iemandsland. Er was een standbeeld en er waren flats voor morsige mensen en er was géén struikgewas. Het is maar dat je het weet.
Uit alle ramen
van de hoge flats
die zij vanuit de trein
voor eindstations
van grote steden
in eindeloze rijen
doods en groots
voorbij ziet trekken,
hangen grote roze handen
blij naar iedereen te zwaaien.
Dus de hele trein zwaait terug.
Zij besluit spontaan
straks een Italiaans ijsje
met drie bolletjes te gaan kopen,
puur uit dankbaarheid voor dat
en alle gebouwen knipogen dit toe,
buigen bevallig,
alsof zij haar gedachten kunnen lezen.
Daarom danst zij hun walsje door de trein.
Recente reacties