Resultaten voor het trefwoord excuus

milieuvervuiling – pallas van huizen

Dieper onder het oppervlak werd het zichtbaar.
Alsof je door een verlichte gang liep,
de tekenen waren zowel aanmoedigend als onheilspellend.
Even leek het alsof hij zou gaan stikken.

Met haar vingertoppen testte ze het water,
ze zag er weinig bijzonders in,
haar neus prikte door de schijnheiligheid heen.

De vervuilde wanhoop en roestige ideeën,
bespaar me de moeite van een excuus.

Het afval voor het koninkrijk der Eendenlanden.

De kraaien, de zwarte kraaien
en de meeuwen, de witte meeuwen,
zaten gebroederlijk en gezusterlijk
daar aan het meer van zijn gedachte,
te pikken, te vissen, te fladderen en te vrienden.

Langzaam drongen de dampen van verzuurde planten
en verteerde vissen door
ze kregen ruzie, de diplomatiek ging verloren.

De sterkste deed een greep naar de macht.

Er werd niet meer geluisterd,
dichtgesmeerd zonder zeggingskracht,
stonden ze machteloos tegenover de gewone man of vrouw
die gewoon naar huis wilde en niet genoodzaakt was
zich bloot te geven aan de inzichten van het medisch personeel
van de instelling letterland.

Ze zouden 150 jaar lang niet luisteren.

Te dom om hun eigen troep op te ruimen

amsterdam centraal, 18.04 uur – eric van hoof

Overal kun je afspreken
onder dat blauwe bord van de NS
dat metalen concerten en voeten dirigeert.
Behalve in Amsterdam.

En jij verwacht me daar
met bloemen, een grapje, misschien
een excuus over hoe laat,
wat wel en niet had kunnen zijn.

Er golven mensen onder bogen,
die vervagen tot strepen, die
verworden tot bijen die dansen en
het station muilkorven.

Er wordt mens geperst, rij aan rij
door smalle monden geperst terwijl
arbeiders breken, blootleggen en reconstrueren
een verleden achterhaald door vertraging.

En jij verwacht vast geen slotredes
bij mijn aankomst, want
overal kun je afspreken onder het blauwe bord,
behalve op Amsterdam Centraal Station.