Resultaten voor de tag evenwicht

vasteland – jan van der voorde

Afstand doen, Van al dat was Herinneringen van toen Toen het blijkte, En toen het blaakte De zucht, van evenwicht Haar balans, niet kon breken Soms is het beter, Vergane schepen Vergaan te laten

vandaag is misantropie aantrekkelijk – delphine lecompte

Vandaag is misantropie aantrekkelijk Voor de dadaïst in Kaapstad Hij is op zoek naar inspiratie En een goedkope beenprothese Voor zijn vrouw, ze snakt naar evenwicht. Deze ochtend werd hij gewekt Door zweepslagen op een welpenflank De welp was stom, de beul een albinoman Er waren ook toeschouwers De meesten ... »»»

entropie – stijntje van der wal

verlangen heeft geen vorm geen naam en geen bezit slechts een chaotische beweging van de God tot wie ik bid. verlangen geeft het universum de zin waar het om vraagt omdat de drang naar ordening verlossing in zich draagt. verlangen leeft in vrije energie als instabiele kracht die zichzelf nooit ... »»»

zwart op wit – elize augustinus

Ze breken in heilige huizen, bladeren met zwarte vingers door witte bladzijden, verachten liefdevolle waarschuwingen, stelen gouden voorwerpen woelen in privé eigendom, loeren naar mooi zingende meisjes Kijk hoe ze danst! ritmische klank muziek poëzie ze slaan gade tot in de finesse, ieder detail, elk gebaar, en bekokstofen weloverwogen duistere ... »»»

huis – basje boer

De wasmachien danst, zich onbewust van de blik van de mand die met nieuwe was wacht Het geblokt zwart-wit van de vloer, van de bank waar de kat (wit-zwart) zijn schaakmat lag Een paraplu verliest zijn evenwicht Het gordijn zuigt aan in het raamkozijn Ik ben er ook, ik ben ... »»»

rue de paris, temps de pluie – bert bevers

Er zijn de brandende blikken, het kader uit. Op wat ze willen, op wat er niet is. Het gemis van verbanden schroeit als het herkennen van oprecht geloof. Dat weten ze best daar, onder hun paraplu. Herkenning is immers een vorm van plaatsbepaling. De middag is evenwichtig vastgezogen over zichzelf, ... »»»

schoonheid – anja gerritsen

Ik moet er naar op zoek voorbij de schimmel in mijn kleine perzikboom de tuin is zo nabij koud ritselen de bladeren, in een hoek gedreven door noordwestenwind de knoppen willen niet ontluiken de verf bladdert niet charmant het wit is grijs van vocht en regen De blik naar boven ... »»»

de mooiste meisjes – anne büdgen

in bussen gaan altijd de mooiste meisjes naast me zitten ze schudden hun haar in mijn gezicht slaan hun langste benen uit bij elke hobbel spoelen golven af en aan alle mannen wiebelen als zeilbootjes in de bochten bonkt het bot van hun heup in mijn vlees en ja hoor ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...