Resultaten voor de tag ergens

eventjes – kid-lee vermaase

Ergens in mijn levenswandel, op een dag, Zie ik daar een ander ook rondlopen. Onze blikken kruisen, er volgt een lach, Waarna we de stilte in ‘wat studeer jij’ omdopen. We spreken tegen elkaar, en dus bestaan we, Een klein moment op de dag, en dan gaan we, Ieder weer ... »»»

leaders of men – gronama

Merrie van nacht draaft recht uit zijn dood, galoppeert overal in, uit, dwars door strijd, toont stokoude velden vol bittere tranen, rook, kruizen en bloed, vlammen sloegen naar binnen, in hoofden, omgekeerd achter ogen. Miermensen zijn geboren doen worden uit willekeurige broedkamers, slechts lege plaatsen, zoals iedere kamer slechts lege ... »»»

ergens gooit – martin m aart de jong

een vrouw stenen door het raam. Scherven breken de liefde. Geluk ligt voor het oprapen. Ik kende haar, wist hoe ze heette hoe haar vingers mijn haar, hoe haar lippen mijn naam. Nu schreeuwt ze dat ze hem nooit meer wil zien. Ik kan haar geen ongelijk geven in dit ... »»»

de waarheid – kate s. kuipers

je kunt Fukushima vinden of Tripoli op een kaart de bergen, de vulkaan, de zon niet vergeten de oceaan ergens in het midden ligt ze te branden je kunt zoeken met tanks afweergeschut, of beton gieten en hopen dat ze tevoorschijn komt als je haar afkoelt onder een fontein van ... »»»

ergens daar tussen – martin m aart de jong

moet het gepast zijn als afgemeten dubbeltjes op zijn kant wordt je nooit gaat u verder wij luisteren leggen ons oor op uw op uw op uw op uw nu hebben we wat we vroeger dat zo’n schijf blijft hangen en dat we de geschiedenis de dingen moeten toch gebeuren ... »»»

ergens op zee – frido welker

het geraamte van mijn schip ligt onverstoorbaar zonder planken te zijn, op het strand voor de vuurtoren die zijn gebroken stralen halve dagen hele rondes laat draaien om zijn as en niemand kijkt nog naar de puinhopen die de zee weleens achterlaat, het geraamte dat mijn schip was, maar nu ... »»»

weg – gronama

Soms kwam hij mij tegemoet fietsen, onopvallend en kalm. Kennelijk bewoog hij zich altijd tegenovergesteld door de stad, leek het. Met sommige mensen heb je soms dat, met hem nu nooit meer. Ik kende hem niet, maar ergens ook wel, dit is nu een stad zonder hem, Driek vaarwel.

ergens – eva hillmann

Ik vond eindelijk de stemmen en geesten in mijn hoofd, en ik kon concluderen dat ze eigenlijk niets liever wilden dan mij plezieren en gelukkig stellen. Maar dat had ik ook niet zo één twee drie begrepen, -het zijn zeer misbegrepen wezens-. Enfin, toen was het al te laat. Zij ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...