Resultaten voor de tag eenzaamheid

manisch-depressief – jacob van schaijk

de maan ontvangt haar licht van´t ijs terug de einder lokt, ik schaats hem tegemoet gedragen door de wind, zoals het moet gedroomde vleugels heb ik op mijn rug het licht van dorp en stad is ver van mij meer levensteken is er niet dan dat en nooit was ik ... »»»

de zeebonk II – karlheinz myskin

Weerbarstig zingt mijn stem het lied van de droeve vissersbruid. Het anker haakt aan mijn Anus. Ik lig voor Pampus. “Ik had je zoo lief, Ach, vergeet mij toch niet!” Ik drink op mijn eenzaamheid. De zee is mijn huis waar ik nooit thuis zal zijn.

jas van rouw – pallas van huizen

Ik draag je op mijn schouders over mijn hoofd in mijn huis achter mijn ribben ik draag je met veel tranen veel eenzaamheid veel afstand veel pijn ik draag je ik draag je ik draag je laat je niet los ik draag je ik draag je zolang ik kan draag ... »»»

groepsfoto – c.p. vincentius

We zopen vooraf de enige kroeg leeg en liepen in bedauwde uren onze allereigenste marathon in allengs soepeler schrede en steeds toenemende regen, hagel en tegenwind. Na drie uur draf en vlak voor het hoera en de hoempa van de finishlijn waren de schedels vol van helder besef; het nu ... »»»

geestgefluister 2 – monique methorst

Als ik luister naar zijn rake klappen in de tijdgeest waarmee ik fluister kruip ik bij de hond op schoot grijs als de muis die mijn eten deelt staat mijn hart nog in het rood en een ouwe draak mij schaduwt het huist in onuitgepakte dozen zoals drift op mijn ... »»»

geestgefluister – monique methorst

Het huist in onuitgepakte dozen een vlucht die me nooit bevrijd ik zeul beestachtigheid mee als gezelschap in slapeloze nachten valt tijd te verwaarlozen dwalend in het bos van een schilderij over liefde… moet ik dat lezen zoals drift op mijn lijf geschreven staat brandend achter elke lach is het ... »»»

eenzaamheid – walmzand

ik wil de beschrijver van de eenzaamheid zijn van de onontgonnen gronden van het oerbos van de rotswoestijn van de zandvlakten van de tot chaos vervallen mensheid waar geen plaats is voor gevoelens liefde, haat, twist waar geen plaats is voor jou en mij waar daarentegen stilte is de wind ... »»»

uitgebroed – raf geusens

het nest dat overblijft is schamel zielloos en gerafeld meer lucht dan vastigheid de eierschalen in de stilte zijn dragers van mislukte hoop die ooit nog glanzen kon in onvermoede weligheid wat doen er tranen toe nu warmte uitgevlogen is de eenzaamheid sluipt nader en kleedt zich in opstandigheid

isole – metha

Langzaam schuift ze de gordijnen dicht haalt eenzaamheid zuchtend naar binnen schikt afwezig hoge stoelen rondom een houten tafel waarop haar agenda speelt met het onbeschrevene en de schaduw van een pen in de keuken wacht haar de senseo met het schuifje afgestemd op één kopje

de reden dat ik elke dag minstens voor de helft een moedeloze indruk maak – hans van willigenburg

voor Tao Lin Hoe nauwkeuriger je denkwereld, hoe zekerder je eenzaamheid. Hoe preciezer je ideeën, hoe duidelijker je falen. Hoe zuiverder je redenering, hoe scherper het verzet. Hoe intelligenter je plannen, hoe doezeliger je toehoorders. Hoe genuanceerder je waarschuwing, hoe slaperiger het knikken. Hoe neutraler je beschrijving, hoe beleefder het ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...