Het was gedaan
en de kaas stond op tafel.
Eens was alles eenvoudig.
Zoiets als een grote tuin
met allerlei soorten dieren.
Schilfertje voor schilfertje
brokkelt de beschaving af.
Telkens als je dacht:
ja het is er,
het komt goed. –
Stonden er weer tanden op de wacht.
Op de wacht voor oorlog.
Hoeveel zielen op de aarde
Gepijnigd door leed
Wensen verlossing?
Het is toch heel simpel,
Spreek mijn naam,
Zeg mij wie ik ben
En ik sta u terzijde…
Mijn naam,
net zo verborgen als die van God
Sinds het begin der zielen
Een mysterie opgebouwd
U hebt ons verloren
Dat kost u,
terwijl het toch zo eenvoudig is…
Zoek mij in uzelf
Spreek mijn naam
En alles is goed!
Ik had je willen zeggen nog
dat leven zo eenvoudig is
een kwestie van adem halen
formulieren invullen en doen
alsof je gelukkig bent.
Wil je mijn elastiekjes zien?
Mijn rekbaarheid is legendarisch
overal verschiet ik kleuren
alleen als het regent en de zon
schijnt kleurt mijn navel rood.
Thuis waren we met zijn achten.
Ik was de jongste niet, maar wel
de leukste. Daardoor leek het nog
heel wat. Zondags aten we patat
uit eigen keuken. Soms draaide
er een brommer in de nacht.
Er trokken scheuren in de muren
er lagen dode honden in de gang.
Over het beschimmelde behang
van mijn kamer hingen posters
van Blondie; zij was de vrouw
die mij redden zou. Ik kon
haar altijd bellen, dag en nacht.
Recente reacties