Resultaten voor het trefwoord duidelijk

de kat, de zondebok, de schuldige schoenen en het ovenpapier – delphine lecompte

In het huis van mijn moeder zinken mijn schoenen
In een cementlaag
Nat cement en het is duidelijk
Dat ik voor altijd schuldig ben.

Ik kan de vloer niet gladstrijken
Mijn moeder loopt rond in mijn geboortestad
Ze is niet alleen
Naast haar loopt een fotograaf
Die ’s nachts onmagische yoghurt maakt.

Het is mijn fotograaf
Mijn moeder heeft hem afgepakt
Hij trekt geen foto’s van haar
Ze zitten nu op een bankje
De fotograaf staart naar een schokkend sensuele profeet
Die het Bulgaarse woord voor zuivel
In huidkorsten op het gras legt.

De fotograaf noch mijn moeder kennen Bulgaars
De profeet is een prepuberale celliste
Ondanks haar huidaandoening
Is ze gedisciplineerd en benijdenswaardig.

Ik jaag de kat door het cement
Er is altijd een kat
Die de schuld op zich neemt
Is het geen kat dan is het een boxer
En soms is het een stier met heimwee.

Met een rugzak vol ovenpapier
Verlaat ik mijn moeders huis
Ik hoop dat ze de kat intact laat.

* – berrie vugts

Ik fietste over het Varkenoordseviaduct en zag een zwarte paraplu
klemzitten tussen de spijlen, met zijn gebogen geraamte verweerd

klapperend tegen spijlen. Het was een soort morse: drie keer lang
Een keer kort. Ik ging rechtdoor, ik dacht er verder niet meer aan.

Een week later, voorbij het Varkenoordseviaduct, op de stoep bij
Een getralied hek voor het braakliggend terrein van een bouwput

lag de zwarte plu, verder geschopt, verwaaid, gescheurd in zijn
lakense pak, zijn geraamte als losgeslagen wieken verroest van

het lange liggen in het natte regenwater. Er was duidelijk iets mis.
Hij klapperde niet langer maar het klopte van binnen en ik seinde

Een keer lang drie keer kort.

tussen- dan wel eindbalans van mijn geestesleven – hans van willigenburg

Ik had geen duidelijk idee.
Ik heb nog steeds geen duidelijk idee.
Ik denk dat ik nooit een duidelijk idee zal krijgen.
Ik droom vaak van een duidelijk idee.
Ik droom er hartstochtelijk van.
Ik droom – laat dat duidelijk zijn! – niet van het duidelijke idee zelf.
Ik kan ook in mijn dromen geen duidelijk idee afgrenzen.

Ik droom alleen van de uitwerking van het duidelijke idee
dat ik nooit lijk te krijgen.

Ik droom van mijn ademhaling die door het duidelijke idee
van zulk een onvoorstelbare regelmaat en zekerheid wordt
dat ik mijn in- en uitademen vergeet, mijn ogen open
en aan het leven sla met kaarten, wijn, geld en vrouwen.

Ik ben tenslotte bereid aan de duidelijkheid van mijn duidelijke idee
fors minder hoge eisen te stellen.

Ik doe mijn ogen dicht en knijp het meest vertrouwde
tot het duidelijkste idee dat ik in huis heb samen.

Ik doe mijn uiterste best met mijn voorhoofd tegen het koele raam
tenminste zelf onder de indruk te zijn van wat in mijn ogen
met een nevelsliert amper wedijveren kan.

goddelijk – laura mijnders

Zo heb ik vaker gelegen,
als een onbekende
onwennig,
in mijn huid.
Barsten beginnen zich te vertonen,
zoeken zich een weg
uit het hoofd.
De mankementen zijn duidelijk,
de scherven van
hier en daar
heb ik
geleefd.
Het eens zo strakke landschap
op mijn gezicht,
vormt nu slechts nog,
een hobbelige zandweg.

Zo heb ik vaker gelegen,
starend naar de weerspiegeling
in mijn ruit.
Tijd heeft zich getekend,
en zich genadeloos vergrepen
aan de eens zo jonge god,
verscholen achter mijn oude huid.

ons huis – bennie spekken

wij kregen het
koude huis
met onze liefde
niet ingewijd

je stond op
een nacht
in de deur
niemand

sprak ooit zo
alom afwezig
niet mis te verstaan
je naam uit

er kwam een geest
gevoelige vriendin
met spookverhalen
aan te pas

en ja hoor
die zag dat
hier heel wat
gaande was

gedwee ging je
hierin mee
hing salie op
in alle kamers

er is nog één ding
fluisterde dat mens
waar duidelijk iets
mee aan de hand

was dat bureau
daar voel ik nog
enige weerstand
ik zei maar niets