De tak veert vervaarlijk door maar
Je raakt niet in paniek
Je snavel streng ontspannen
naar voren gericht
De doornen groeien door
beschermen je nest
Een pier siddert tussen de pollen
De tak veert vervaarlijk door maar
Je raakt niet in paniek
Je snavel streng ontspannen
naar voren gericht
De doornen groeien door
beschermen je nest
Een pier siddert tussen de pollen
Nog eenmaal kijkt zij achterom
geeft de laatste uren enkele
verschillende klanken die klinken
als een klein restje wijsheid
wanneer seconden bijna vertraagd
naar morgen lopen gooit zij
snel een medeklinker in de kist
waar, om de zin van de allerlaatste zin
te doorgronden, de schop over gaat
een rode roos bloeit
de doornen laat zij achter
Recente reacties