Resultaten voor de tag dood

eeuwige liefde en zo – iniduo

ik val voor het licht dat op je schijnt gebroken in het kristal van ogen ik weet dat je in de verte verdwijnt zonder mededogen terwijl we over vlakke wegen zwerven langs leven en een beetje dood help me overeind, of lijm mijn scherven mijn kus was jouw voetnoot

dag mijn lieve amsterdam – berry tunderman

Zie je straten, bruggen, je gebouwen. In een film of op tv. Van oude liefdes blijf je houden. Op afstand anders dan je deed. Natuurlijk goedgemutst volk. In de Ferdinand Bol. Kwam het steeds minder tegen. Aan de pijp in een crackhol. Kroeg op de hoek met tante Sjaan. Een ... »»»

klein eiland, lange winter – berry tunderman

Er valt hier niets te doen. Deze tijd van het jaar. Wat incest links en rechts. Onvermijdelijk met goed fatsoen. Dan hebben we het wel weer gehad. Hier zo met mekaar. We praten niet zozeer. Steunen en kreunen ons door het leven. O ja, soms gaat er eentje dood. Ja, ... »»»

het onbetreden pad – christos makrigianis

Inleiding Vrees niet kom nader lezer, hoop of gelukzaligheid kent hier geen plek enkel de verderfelijkheid en vergankelijkheid van het leven, de liefde zit naast ons bij het vuur. Ik zal je leiden tot het pad van decadentie, zij die hoop kennen zullen deze afzweren. Zij die vergankelijkheid ervaren zullen ... »»»

vakantieliefde voor gevorderden – martin knaapen

Vermoeide bomen verschieten droog van kleur. Vroeg oud geworden bladeren strompelen, buitelen over het vergeelde veld vol spijkerharde distels. Onbarmhartig zuigt het felle licht de laatste restjes vocht uit de scheurende bodem. Vogels vluchten dieper in heggen en struiken en zelfs de hagedissen duiken dieper onder de hete stenen. De ... »»»

* – serpil karisli

Het doek Bebloed Viel De dood had getoornd De liefde zoet Het hopen voorbij Het lot zo ongemoeid Pyramus gevloerd Bezweek door eigen hand De vogels gehaast Vlogen voorbij Tonend zich aan Thisbe Het slechte teken Niets meer bestond Twee geliefden Één dood

de plaag – christos makrigianis

De wereld openbaart zich aan ons Allen, doch met gesloten ogen sluiten Wij dit af. Wij die bomen vreten, Dieren, de raven die ons de dood Wijzen, volledig vergeten en Negeren. Er heerst een plaag, soms De handen wassend in onschuld, doch Vaak gedragen door het afgestorven Nachtegaal gezang. Alles ... »»»

de valse dood aan de deur – ploos

die vrouw vond tot slot van god en los van man en muis – geen flauw idee dat haar huis haar huis allang niet meer is het gek dat ze het niet herkent en jou je geur is raar geworden want dat kan je kan iets zijn dat haar ternauwernood ... »»»

beste ylcia – pallas van huizen

Beste Ylcia, De bescheidenheid, het zwijgzaam toehoren en spaarzaam spreken, het heeft een reden, het maakt je niet dood, het maakt je niet sterk, het geeft je geen eten, geen trots, het maakt je niet gek, niet kapot, of anderszins anders, het is maar een gedicht, denk eraan terug met ... »»»

dat wat was – pallas van huizen

Dat wat was, en er nog steeds zo mooi uitziet, dat wat was, en zoveel problemen geeft, dat wat je wil en niet meer wil, dat wat je verward, wat de vrede verstoord, de leegte wegneemt, de angst overwint, het dal dieper maakt en de berg hoger, dat wat was, ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...