Resultaten voor de tag donkere

* – serpil karisli

Aan de voeten van de besneeuwde bergen Donkere hemel Donkere foto’s De verborgen sporen in mijn stilte Een monnik die zijn lachen vergeten is In de klaagzang van een oude vrouw Verliefdheid is een reis

donkere manen – iniduo

mijn adem stokt in een kleine vooravond omzoomd door krijtkleurige muren behangen met Turkse tapijten ik schraap mijn keel in een kleine achterkamer zo eigen aan de verduistering van het laatste daglicht minpuntje; de ramen sluiten niet als mijn sponsachtige maag dagresten verteert ik zet thee met sinasgeur om de ... »»»

21-12-2012 – kizan

Op deze duistere dag der verdoemenis Druilt het gras weelderig in vieze tinten En terwijl een ijzige kou mij innig omarmt Brandt het licht van wedergeboorte. Ongezien ontketent zich een verlossing Aan beperkende gedachten van onvermogen. Een nieuwe tijd breekt aan, En niemand bemerkt de betreding Van dit wonderlijke, overstijgende, ... »»»

verzameld werk – jacques santegu

“De mens, die in enigerlei richting naar het betere streeft, maakt zich in gedachten veelal voorstellingen van te verkrijgen resultaten, welker totstandkoming hij bij dieper nadenken als niet te bereiken uitslag van zijn pogingen moet aanvaarden.” ( J.L.J.J. Harms, Toepoel’s Hondenencyclopaedie tweede bijgewerkte en zeer vermeerderde druk ) Aan het ... »»»

zoektocht naar woorden – rob de vos

Ik wentel me in het schijnsel van je verbeelding, jouw zoektocht naar woorden. Donkere straten verbergen de beeltenis van klanken, plooibare dromen als toevluchtsoorden. Ik wil je zo graag eens horen, het timbre van je stem in volle zinnen gehuld. Misschien komt dat er ooit nog van, met alle akkoorden ... »»»

nijgen vlinders bloemen open – elize augustinus

Ze liggen altijd op de loer destructieve krachten in scheppende momenten een donkere wolk boven kolkende blauwe zee geselen stormwinden waait creatieve energie nijgen vlinders bloemen open verspreiden een zoete geur

requiem van een kaartenhuis – rob de vos

In de verstomde holte van een traan bouw ik onachtzaam een kaartenhuis, omgeven nog door mijmeringen over het vorige dat zo plots viel. Want zo ik nu weet kan men niets dan treurnis bouwen, op de fundering van een meermaals gebroken ziel. Toch waag ik mij eraan. Uiterlijk vertoon van ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...