Resultaten voor het trefwoord diep

wat kost een ei nou eigenlijk echt? – pallas van huizen

Als je er echt diep over na gaat denken, over geld, dan word ik er een beetje gek van, maar bij deze toch een poging.­

In welk temperatuurgebied kan een kip lokaal een eetbaar onbevrucht ei leggen? Hoeveel schone ruimte, schone grond, schone lucht, schoon water en schoon voer heeft een kip nodig om daadwerkelijk een eetbaar onbevrucht ei te leggen? Zodat iemand het eetbare onbevruchte ei direct lokaal op kan eten? (Dus, aangenomen dat het ei niet gewogen, verpakt, verhandeld en vervoerd hoeft te worden.­)

Wat kost een ei nou eigenlijk echt?

Als je nog preciezer gaat kijken dan is dat ook afhankelijk van de beschikbaarheid en samenstelling van het voer en het aantal kippen in de totale lokale kippenpopulatie.­

Wat ik eigenlijk wil doen, is de prijs van een ideaal ei vastleggen en vandaar uit een nieuwe standaard maken, alles herwaarderen, zodat de dingen overal ongeveer hetzelfde gaan kosten en dat we daardoor ook overal ongeveer dezelfde sociale voorzieningen krijgen zoals wij die bijvoorbeeld in Nederland hebben.­ Een ei heb ik ook gekozen, omdat dat over de hele wereld verkrijgbaar is en gegeten wordt, meer nog dan brood en rijst, waar ook meer werk door de mens zelf aan zit, en omdat het een relatief gangbaar en goedkoop product is.­ Toch kleeft er aan een ei toch ook een nadeel dat het op de Noordpool veel duurder eieren eten is dan in Nederland, aangezien kippen niet in die extreme kou kunnen overleven.­

Desalniettemin, met de definitie van het ideale ei kan er een grote stap gemaakt worden in de economische gelijkheid en vooruitgang van het welzijn van de samenleving als geheel, we kunnen opnieuw eerlijk gaan handelen, iedereen krijgt en betaalt wat het echt kost vanaf de nieuwe eierenstandaard, en iedereen krijgt er overal eerlijke voorzieningen voor terug.­

In Nederland zeggen we wel eens tijd is geld, en Einstein die zei: Tijd is relatief.­ Dan moet geld dat ook zijn, met andere woorden, na de hervaluering hoeft de wereld niet te veranderen, het is alleen de ratio waarmee we elkaar betalen, die veranderd, en daarmee hoop ik op een wereld waar het allemaal wat verstandiger en eerlijker verdeeld is onder elkaar.

fantoompijn – pallas van huizen

Daar waar ik gewend was je te zien
waar je altijd zat en sprak
het is er niet meer
je bent weg, ik ben weg
het is weg, alles is weg
Het enige wat er nog is
is een diep gat
in mijn hoofd, in mijn hart
het gemis doet zo’n pijn
geestelijk, mentaal
Daar waar ik gewend was je te zien
het is er niet meer, het is weg
alles, alles is weg.

streling – wim de roo

behaagO was ik maar de kus
die zachtjes op je lippen drukt

de mond die al je haar
met huid en al

bezaait met zoenen
en dat ik dan die zoenen was

behaagziek als geen ander
of de tong, zo lekker diep en geil

terwijl ik ook de armen ben
waarin je zachtjes wentelt –

ja, zelfs de streling
zou ik willen wezen

over heel je naakte lijf

monsters en beesten – nicole de korte

Laat in de avond
Diep in de nacht
Slapen de meesten
Of houden de wacht
Voor monsters en beesten
Slapen lukt mij niet
Ik heb geen rust
Rook nog wat wiet
Niemand die mij nu sust
‘Het komt allemaal goed’
Zegt iedereen vol vertrouwen
Dat is voor mij te mooi, te zoet
‘T is mij nu al aan het benauwen
Toch ga ik er 100% voor
Niemand die mij stopt
Uiteindelijk alles dat klopt

shit – janus duprie

nu de winterdip echt diep
rijden de treinen kut

ik heb altijd al
een hekel gehad
aan pillen

zo wil je toch
niet eindigen

lucide – joost de jonge

Er ligt een zwarte gloed over de hoeve van Speksnijder
Die gloed ademt en zuigt alles op
Toch blijft alles onaangeraakt
Die gloed, die slokt mij op
Ik slok die gloed op
Mijn verlangen te verdwijnen in een diep duister
Doet mij opgaan in die gloed
De zwarte gloed die over de hoeve van boer Speksnijder lag
Deze gloed lag te trillen en te rillen als een onweerswolk dijde hij uit
Ik begreep dat ik hem niet pakken kon
Ik verstond het raadsel dat hier tussen de spanten klom
Een raadsel dat zich kromde en krulde om het schuine dak
Een dak dat beschermde zoals de tijd mij beschermd had
Zonder je aan te raken

Rode koperen draden kronkelen door de lucht
Het is vooral de kleur die mij verheft
In helderheidsdromen aan jezelf ontkomen
Door buiten je voorstellingsvermogen te zweven

Moede maar op mijn hoede verdween ik in ene
Verloren in een onbekende tijd
Tussen mij onbekende mensen
Dwalend over het motief van een uitvergroot tapijt

Ik ben hier aanwezig
Ik heb geen beeld van mijzelf
Alles wat ik zie ervaar ik zuiver
Maar wie verschuilt zich in dit zuivere ervaren

De kinderen spelen met bouwblokken
Voor mij staat hete Ginseng thee
Laat het nu maar los
Jij die niets vast kan pakken

Ik bereik een keerpunt in mijn denken
Dwalend op het kerkhof
Waar wij zoeken naar voorouders en anderen
Vleselijke huizen van onze gedachten
Verteerde huizen die nu zijn verstrooid

Er ligt een zwarte gloed over de hoeve van Speksnijder
Die gloed ademt en zuigt alles op
Toch blijft alles onaangeraakt
Die gloed, die slokt mij op
Ik slok die gloed op
Mijn verlangen te verdwijnen in een diep duister
Doet mij opgaan in die gloed
De zwarte gloed die over de hoeve van boer Speksnijder lag
Deze gloed lag te trillen en te rillen als een onweerswolk dijde hij uit
Ik begreep dat ik hem niet pakken kon
Ik verstond het raadsel dat hier tussen de spanten klom
Een raadsel dat zich kromde en krulde om het schuine dak
Een dak dat beschermde zoals de tijd mij beschermd had
Zonder je aan te raken

in blijde verwachting – elize augustinus

er zijn van die dagen
zoals vandaag dat
je stil voor je uit zit te staren
je bent
zwanger
en voel
er groeit iets moois diep binnen in je
dicht bij je hart
in blijde verwachting
tot de dag dat Woorden.
geboren gaan worden.

de berg II – walmzand

lagen schuiven
aarde stroopt
ik, boven op een schots
opgezweept tot grote hoogte
zie de afgrond
er drijven wolken in
adelaar valt omlaag
de prooi is daar, diep
te ver voor mij
brodeloos, daar hoog
als een heilige op een pilaar
ascetisch
een vlinder fladdert om mijn hoofd…

langs de linden – gronama

Als na lange regen alles
neerhangt van het vocht
en lopen zwaarder gaat,
raakt warme lucht vervult
met zoet odeur van linden.

Zij ademt heel diep in, er
zijn maar weinig geuren het
zo waard om weer te vinden.