Resultaten voor het trefwoord diamanten

altijd de verkeerde – martin m aart de jong

Ze kwijlt iets over zon en maan
sleept sterren aan, en diamanten
flonkering. Ze morst wat dood
en diep verdriet en schuwt daarbij
de waarheid niet. De waarheid die
zo goed en groot door God

over de wereld uitgestrooid
wordt, fijne sneeuw die liggen
blijft. Ze maakt er ballen van,
een pop, beschrijft met zwarte
kool wat knopen, propt
een wortel in zijn wit
gezicht. Ze heeft een neus
voor dat soort zaken. Alles
wat ze raken kan gaat mis.
Maar iedereen roept
dat het prachtig is
omwille van de vrede.

Ja, mooi is dat toch
vrede. Stil en vredig
spelt ze s, n, e, e, u, w
alsof het kerstmis is.
Dan komt de dood
die eerlijk is,
trekt zijn pistool
en mist.

luchtbel – bart pinnoo

Je moet me helemaal doorgronden.
Je mag alles van me weten.
Ik heb niets meer te verbergen.
Ontdek alle schakels in mijn keten.

Wandel op mijn mosgrond.
Bijt door mijn appelschil.
Vind mijn gladde pit
en het pure wit erin als je wil.

Je geeft mijn schepping zin
en ik geef me zowaar gewonnen.
Ik zie je bodem nog niet.
Natuurlijk, we zijn maar net begonnen.

Wat ben ik blij dat ik je heb
en ik ben niet meer alleen.
Ik zal alles van je uitpluizen
en je beschermen door alles heen.

De dagen zijn terug als nieuw,
de zon straalt en de regen verkoelt.
Ik leef helemaal op als het lukt
dat je mijn liefdeborstelstreek voelt.

Ik heb geen harnas of hoge toren meer
en zo wordt het beter tot ik je ook ken.
Ik wil niet meer de clown zijn van overdag
maar me gewoon tonen zoals ik ben.

En ondanks de diepe krassen
ben je voor mij begeerlijk en mooi.
Ik besef niet dat ik vertekenend verliefd ben
en smelt van passie in jouw diamanten kooi.