Resultaten voor het trefwoord dennis gaens

sneakers – dennis gaens

Er zijn tijden dat we ons willen vastketenen
aan deze plek tot we weer in onze moedertaal
denken, al komt dat zelden voor. Meestal worden
we al richting straat wakker, onze kleren langs
het bed geplooid. De deur nog open van vannacht.

Onze sneakers zijn gemaakt voor korte afstanden
en toch trappen we er de stad mee plat, lopen we
om, om tegen een blikje te schoppen. Vooral bij
halve liters; altijd richting om het even welk
object. Onze ogen een tel vol opzet.

Er zijn dagen dat we een vaderfiguur in iedereen
zien en dan weer alleen in hem en ondanks alles.
Er zijn hier genoeg verhalen en op elke hoek
kun je eten. Onze voeten veren vol vertrouwen.

Wij zijn een soort pact, ik en dit meervoud en
ons lopen is alles wat we hebben.

user calendarclock-o

dit huis is een moeder – dennis gaens

Dit huis begint bij het tussen de voegen van de vloer
geveegde stof en even verder wacht de vaat.

Dit huis maakt dat we dingen willen doen
en nergens aan toe komen, dat we alsmaar
verder weg van hier moeten.

We onderhouden het met anekdotes:
citaten vinden hun weg door barsten
naar binnen onder kasten, de bank
en in de hoekjes. Onder het bed
houden we angstvallig schoon.

Geen kussen ligt hier lekker,
geen slaap vindt ongedraaid plaats.

Het vloerkleed zwijgt, zoals alleen vloerkleden dat doen.

user calendarclock-o

een kleine choreografie van het ontwijken – dennis gaens

stel alle rest uit
en zet gestileerde geluiden op papier

teken tonen tot melodie
en bedenk een choreografie
voor twee vingers,
een passer of
een wasknijper
en een tafelblad of
een A4

zing het keer op
keer steeds als voor het eerst
en keer je passen aan de rand
voordat je valt

maak een buiging
of een knieval
en vergeet dat vandaag
de rest heel anders was

– gedicht uit Krakatau 50 –

user calendarclock-o