Resultaten voor het trefwoord de winterdichter

uit context – viviane rose, de winterdichter

Het nadert
De hartslag versnelt
Op het bed verleidelijk gespreid: kleding en tickets
De koffer ritst dicht
Als een avondjurk

Het landt
Al het verworven verwaaid
De haren wapperend
In een buitenlandse lucht
Ik ben uit context

De zon staat anders en zwoel
De koffer, het hotel en het pittige ontbijt verraden
Nieuwe werkelijkheden
Leggen de oude onder een loep
Beduusd, raakt het mij verfrissend
Onder de brandende zon

Het zinkt
Elke keer weer
Fijn zand waait de lucht mistig (Delhi…)
Regen waait schuin en schoon (Noorden Noord-Ierland)
Onweer waait het geluid ver weg (een dal in Duitsland)

Werelds is de taal van handen en voeten
Afstanden verkleinen en vergroten
Met jojoënde blikken, van afstand en aantrekking

Tot nu was ik mezelf ondoordacht
Uit context
(her)Vind ik anderen en mezelf

Het flirten met reizen, zegt dat het weer tijd is…

user calendarclock-o

een gelijkenis van dag en nacht – viviane rose, de winterdichter

Ondergronds leven de te ontkiemen
De tenten sluiten en openen buiten kantooruren
Terwijl velen slapen, ontwaakt zich een leven
De stad bruist van lichten, hoerenlopers en
      vrouwen die alleen willen worden gelaten terwijl ze dansen
Muziek vult de leegte
Er wordt koppig gerookt daar waar gedoogd
De theaterspelers praten na
En de taxi’s rijden af en aan

’s Morgens worden de resten verwijderd van de nacht
In de aderen van de ochtend stroomt een ander leven van regels

Bovengronds leven de ontkiemden
De winkels openen en de telefoons rinkelen
Terwijl velen ontwaken, slapen er sommigen hun drank/dans-roes uit
De stad bruist van aktetassen, hangjongeren en
      rennende mensen die hun tram net missen / net halen
Het verkeer overstemt stemmen
Er wordt koppig overgestoken en net-geen-ongelukken-veroorzaakt
Vergaderingen lopen uit
En de trams rijden elke 10 minuten

Vanavond sluiten er gebouwen waar er anderen openen
Een ander leven van regels

Vanmorgen weer, kon ik niet beslissen: tussen ondergronds en bovengronds
Wordt ik nacht- of ochtendmens?
In de nacht is er licht en overdag zijn er schaduwen

user calendarclock-o

een bed van bladeren – viviane rose, de winterdichter

De bladeren waaien in kraaiende geluiden van vogels
De hofjes staan er stil bij
Tussenin de stiltes gillen opgeschoten jongeren
Wie haalt hun hun verveling weg?
Weer huilt er een pasgeborene
Pogingen van aandacht gaan verloren
In wetgevingen en inburgeringscursussen
De basis van het moreel in regels
Husselt de bedoelingen door elkaar
Als bladeren die cirkelen over de grond
En zich geen weg weten

De menswaarde wordt overschat
Terwijl de bladeren zich rood kleuren
En de gaskachels ons opwarmen
Sluiten we de deuren voor het donker
En wachten de nacht af

Er is een leven buiten
Verstild tussen geweld zitten we dan
Zijn wij dan werkelijk van andere waarde
Of is alles geluk hebben en toeval?

Nog even en het laatste blaadje dwarrelt
Van de tak af
Beschermend de bodem tegen de kou
Vegen we alles weg
Kaal en koud
Laten we plantjes al sterven voor ze geboren zijn

Leg de aarde onder een bed van bladeren

user calendarclock-o