Resultaten voor de tag dagen

stuifzand – iniduo

ik ben neergedaald op een open plek te midden van zwijgende stenen zuilen het gewone lijkt daarmee bijzonder gek en het lachen staat mij nader dan huilen ik ben opgesloten in een bakstenen gedicht om te rijpen in een kluis van jaargangen totdat ik mij weer zelfverzekerd opricht zonder weet ... »»»

de ademhof – iniduo

elke herinnering is in de aard van de zaak beschreven blad in de nerven van mijn brein heeft zich een idee postgevat dat de groenheid van de weide nooit hier is maar altijd ginder dat de maagdelijke lente broos is als de vleugels van een vlinder dat de koelte van ... »»»

vriend – martin m aart de jong

Laat ik het hebben over jou. Ik maak me zorgen. Hoe je de dagen doorstaat en iedere dag toch trouw blijft posten. Het is allemaal niet veel zaaks, los strooigoed voor de vogels alsof je in jezelf praat. Maar dan nog, wat zeggen statistieken, wat zegt een “vind ik leuk” ... »»»

kostersvoordeel – marjon zomer

tijdens het avondmaal was het de enige keer dat we witbrood aten de bakker leverde het brood in hapklare blokjes aan op glimmende schalen stond het voorin de kerk tot de dienst begon onder witte doeken zonder oud te worden na de dienst stonden de schalen bij ons boven op ... »»»

omdat de tijd vliegt – maaike klaster

1. De tijd nam mij op zijn rug. Reuzenschildpad in aardmannengang. Waar gaan wij heen, indiaantje zonder haar, zonder wielen om je spaken; met het licht van alle sterren om de wegenkaart te lezen? Wij gaan dwars door cellen heen, boren in atomen, ontwijken elke kern en liggen stil ... »»»

de russische aarde – harry m.p. van de vijfeijke

Wat zou ik van haar kunnen houden, al mijn aandacht inzetten. Och arme. Haar wijze en lijdende mond, haar waardige kont, haar geste is rond als de Russische aarde. Ik zou van haar glijden na het bestijgen, zacht en met gave. Ik zou de dagen besteden met thee voor haar ... »»»

zwaan – wijnand raben

ik zag een zwaan bij haar eigen kroost een beetje van Gogh of zo maar een losse schets geen portret in de kamer of schouwburg waar we naar Theo Maassen keken nee,eerder de vijver voor de flats waar we herinnerd werden aan haar laatste dagen.

* – maaike klaster

Zij is er weer! Gehuld in goud en blauw, rijkgevuld en gul, kleedt zij mij in sterrenstof, een chiffon japon voor ’s avonds of voor stervenskoude dagen. Alle ongeborenen worden ondergedompeld in modder, maar zij wast mij met haar tranen schoon. Zo keer ik glansrijk terug op aarde alsof ik ... »»»

21-12-2012 – kizan

Op deze duistere dag der verdoemenis Druilt het gras weelderig in vieze tinten En terwijl een ijzige kou mij innig omarmt Brandt het licht van wedergeboorte. Ongezien ontketent zich een verlossing Aan beperkende gedachten van onvermogen. Een nieuwe tijd breekt aan, En niemand bemerkt de betreding Van dit wonderlijke, overstijgende, ... »»»

poëzietekening 04/12/2012 acg vianen

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...