Resultaten voor de tag dagen

geblazen glas – jos van daanen

De dagen trokken voorbij. Een bonte optocht van geleedpotigen, gehoefde gewervelden, gezoogden en ongezoogden. Koudbloedigen. Op de voet gevolgd door de weken. Gebochelden, genodigden, gelovigen en argelozen, gearmden, gepensioneerden en genezers. Aanverwanten. En maanden, maanden en jaren langs mijn raam alsof het geen tijd kostte, geen toekomstvisie en geen geduld ... »»»

oceaanspectrum – iniduo

kon ik mezelf maar bevolken zonder mensen of adem te verliezen in een tekstloos rondeel kon ik maar ontwaken zonder grenzen daarvoor hebben alle dagen woorden teveel het lijkt dat de overvloed die ik ooit bezat al lang is vervlogen met alle winden mee de wind opent deuren naar het ... »»»

de dagdrager – serpil karisli

Ik verzamel dagen De maandagen voor de lol De dinsdag doe ik even De woensdag om het even Maar de donderdag laat ik zo even De vrijdag ben ik lui De zaterdag… ach wat is lui? De zondag ben ik altijd onderweg naar jou

monochord – iniduo

Ik heb een abortuspraktijk in mijn bovenkamer. Daar drijf ik ongewenste gedachten af, illegaal. Ik verdrink mijn verdriet in gemberbier. Zeg maar, kan er een droge emotie bestaan? Als ik mijn ogen sluit, blijven muren zichtbaar. Dan regent het in mijn glas. Druppels verdunde jodium vloeien in even dunne, schaduwrijke ... »»»

aura borealis – iniduo

zwaartekracht valt als appels van de boom ongeremd door ongerijmdheid in vrijheid, zoals alleen het luchtledig die kent zonder weet van afstand, bij wijze van spreken ik schijn de middernachtzon te kunnen zien om de hoek in de schaduw van donkere bossen in nieuw licht van oude kennis er gaan ... »»»

weer alle dagen feest – brigje otterloo

Een dag lang uitgewrongen. Stof gewogen. Vet gemest. Een zin gelogen. Wilde best. Jouw lippen kloven. Met een bijl. Boven je pet. Jou liggen laten. Onder steen. Pas eeuwen later. Een gedicht wordt opgegraven. Precies op een verjaardagsfeest.

gang van zaken – berry tunderman

Haar borsten te lang niet gestreeld. Haar schoot behoorlijk roestig. En elke avond haar gordijnen Te vroeg dicht. Hoeveel boten heb ik gemist. Te lang geen wind in mijn gezicht. Struinend door de dagen. Blind voor licht. Haar tuin ooit met zorg omringd. Onkruid regeert met vrije hand. Ze haalt ... »»»

ik dacht – brigje otterloo

Ik dacht dat ik de dagen blond en rond kon dromen. Dat gewone van een lach dat vrome van geluk als een Paus die me in Rome alle hoeken van het Vaticaan liet zien en de adem, mij ontnomen, inblies met de liefde van God. Ik dacht gewoon dat het ... »»»

brandhout – jaco wouters

Dat u mij persoonlijk zou willen spreken, maar de ijskoude winter dat verhindert. Natuurlijk, ik slaap niet alleen, alleen die ene keer was ik erg onder de indruk. Zeker, het mollige meisje aan de rand van de vijver met wie zoals altijd de dagen voorbij gaan zou boos moeten zijn. ... »»»

dieren van de aarde – pallas van huizen

Hij en Anneroos, ze breken niet, ondanks de macht van Ylcia, ook het aardse bestaan heeft een regisseur die zelfs Ylcia niet kent. Een zwerm spreeuwen scheert over de daken, vandaag was een mooie dag om ’s nacht nog even samen te vrijen. Het lengen van de dagen, het heeft ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...