Dag een:
pan gekregen.
Dag twee:
schimmel.
Dag drie:
pan gekocht.
Dag vier:
doorgeslapen.
Dag vijf:
neus gebroken.
Dag zes:
verlaten.
Dag zeven ben ik vergeten.
Resultaten voor het trefwoord dagboek
Het leven lonkte vol beloften, maar wat bleek:
De mooiste mokkels vallen op
de grootste schoften.
Ik ben altijd veel te braaf geweest;
mijn leven lang een witte raaf geweest.
Begrijp me goed : Geen spoor van spijt
over alle benen wijd,
noch over het gevloeide maagdenbloed.
Ook zal ik nooit een kwaad woord
zelfs maar mompelen,
over de schatjes die ik weg zag strompelen.
Toch vraag ik mij bij vlagen af,
of mijn leven is geflopt.
Ik had er zoveel meer uit kunnen halen
als ik er meer had ingestopt.
Het blijft maar in mijn brein rondspoken:
Ik heb er lang niet alles ingestoken.
Nu zit ik soms te balen van
de leeg gebleven plekken in mijn dagboek
waar ongeschreven de verhalen staan
van zoet herinneren.
Weliswaar kookt mijn geheugen nu al over;
vergeleken bij mijn fantasie is mijn ervaring pover.
Eerst kwam ik op jouw kamer toen,
ik weet nog goed,
je was zo lief, je gaf een zoen,
zoals je altijd doet.
Tweedst om eens stoer te doen
kneep jij hard in mijn voet.
Zacht knipperde je loensend
oog, je haren roken zoet.
Ik zag de witte schommelmuur
met foto van je broers,
ik dacht, hij sjanst zich tureluurs
en ik was stikjaloers.
Mijn haren vielen op de grond,
ik draaide steenhard rond.
Recente reacties