zijn kloppende pik
tegen de ritssluiting
in haar
huist de man zonder hart
die haar de liefde ontzegde
voor hem zou ze haar gedichten opeten
haar schrijfhand afhakken
een sluier dragen
zijn geloftes drinken
in ruil voor zijn
vlees en bloed en sperma
heb het hart eens
denkt hij
op haar lippen het schuim
van de cappuccino
op zijn ziel
het eelt van de afwijzing
door een cafédeur komt de geur van bier
wijn koffie en lentedagen aan de kust
maar dat laatste alleen in mijn verbeelding
want iedere zee is ver weg in oud-west
maartse overlast door opruimwoede gaat aan
mij voorbij want schoon schip maken in mijn
bestaan is al vermoeiend genoeg voor de
verlopen landrot die ik altijd ben geweest
ik drink langzaam uit een azuurblauwe kop de
lauwe koffie die cappuccino moet zijn en denk
aan mijn wandeling straks langs de kattensloot
want alles is beter dan niets bij gebrek aan zee
alles lijkt beter dan niets deze vreugdeloze
voorjaarsdag in buurtcafé de grote vaart
hup, in de pofstoel
tafeltje ernaast
een gezellige buur
en natuurlijk die
overheerlijke cappuccino
espresso of Americano
koekje erbij?
nee, doe mij maar
die chocoladetaart
Recente reacties