Resultaten voor het trefwoord buurman

moeder d – laura mijnders

Haar handen gebaren druk
in de gebakken lucht
die om haar heen hangt
als een mythe
over een auto en veel sneeuw
met precisie
probeert ze
weer te geven
waar de buurman
op haar parkeerplek
heeft gepist
als een hyena misschien
en hoe zij,
stemverheffing
en whiskey
besloten
haar auto
zijwaarts
in die van hem
te parkeren

de kroeg op de hoek – hans goudart

In het café op de hoek
hebben we eerst kunnen genieten van
en-van-je-hela-hola
en drinken-totteme-zinken-muziek
Mijn buurman ging daar zo in op
dat de bar er van schudde
De kastelein kiest nu welbewust
voor zoetgevooisd, iets
in het Hawaaiiaans of Tahitiaans,
wat zal het zijn…
met veel paloma en aloha en zo meer
en van die gitaarfliebers
aan het eind van elke zin
Aan een tafeltje snottert
een betraande dame de overgang in
De middelbare heer in kennelijke staat
raadt haar pas ná het weekend
een nieuw leven te beginnen
Hij meent dat moet ze nu niet doen
Een schone lei vraagt
om een goed moment
Drie hinderlijke hanen in lange leren jassen
staan kortstondig in de weg
Dan is er ineens zo’n ongeschoren
die al jaren geen goeiedag meer zegt
alstie hier binnenkomt
Even later zit-ie te eten van
een broodje dood dier
Na elke hap spoelt-ie duidelijk hoorbaar
tot alle resten tussen zijn kiezen
vandaan verdwenen zijn
Mijn blik dwaalt langs de etiketten
op de flessen en de tekens aan de wand
Is het hier nu zo gezellig ?
Wie weet
Wij doen ons best !
Spiegelend de vraag ooit
een normaal mens ontmoet
En of het beviel ?

tanden stoker. magnaat – elize augustinus

Een uitdagende melodie galmt door de straat
De één krijgt de vis en de ander de graat
Een beetje ver gezocht nietwaar?
Terwijl ik verder loop
Denk ik aan de buurman van vroeger
Hij speelde graag met graten
Verorberde vis en graat
Tegenwoordig is hij tanden Stoker. magnaat.

buurman – berrie vugts

Buurman heeft nog met Henk Duut en Mario Been gespeeld
Voetbal? Vraag ik.
In de jeugd van Feyenoord, daarna nog bij Overmaas
Spits.
Kapotte knieën, een rode kaart, het woord homofiel,
Geen spijt.
Buurman kijkt naar mijn schoenen:
Eigenlijk moet je twee paar hebben
Eigenlijk wel ja, zeg ik
Voor als ze nat worden
Ik droog ze bij de verwarming
Dan krimpt de demping
Daarom moet je twee paar hebben
Buurman, ik heb het koud.

sneeuw – b. vogels

de natte droom van een kind
ze vallen er voor
met hopen

zuiver goud
zomaar uit de lucht
laten ze rollen en groeien
tot ze zweten
als voor de zon

dat had de buurman ook gewild
het had zijn dag gekleurd
nu gooit hij het smaakloos
wit op straat

als was het slijk voor de aarde

maandagmorgen – laura mijnders

Maandagmorgen wordt het gras
met een lusteloos
gezicht gemaaid
de alledaagse dingen
in het hoofd van de maaier,
het gras gekort
door een apparaat
dat maait
en het onkruid
de weg op doet stuiven
”dat apparaat”
dat nog altijd
meer lawaai maakt
dan dat het in resultaat
oplevert
zegt mijn buurman
meneer van de Stee.
wanneer er dan weer
zoals elke maandagmorgen
gras gemaaid moet worden
maakt meneer van de Stee
er een sport van
om zelf meer lawaai
te produceren
door zakdoeken
met het geluid van
wel precies gemeten
69 decibel
vol te snuiten

confabulatie – lize schraepen

ik hield ervan als de wind geluid maakte
dan maakte ik tekeningen van mijn voeten
en ooit schreef ik een brief vol muzieknoten
en verstuurde die naar mijn buurman
ik trok zelfs onderbroeken aan
die ik kreeg van de postbode
ik wilde een man zijn,
een man met lang haar
die muziek speelt op de kade
hij zingt voor het egoïsme van anderen
en de schaamte in zichzelf
en als je mij niet gelooft
dan noem ik je vies
en trek ik je kleren stuk
maar ik wil je niet naakt zien
want wanneer ik bloos
dan ben ik te mooi voor jou

mijn duiven – rianne oosterom

Er leven twee duiven
op mijn balkon
ze doen de hele dag tikkertje
tussen de huizen

Buurman diplomaat
spiekt vanachter
zijn gebloemd gordijn
gefladder, gezwier,
hij kan het niet hebben

Buurvrouw Yoga
zit als werkloos kleermaker
achter glas in lood
gefladder, gezwier
ze kan het niet hebben

Ik lekker wel
ik noem ze mijn duiven
ze vertellen: vrijheid bestaat wel
hier tussen de huizen