Resultaten voor het trefwoord brood

zwart op wit – elize augustinus

zwart op wit - elize augustinus

Ze breken in heilige huizen,
bladeren met zwarte vingers door witte bladzijden,
verachten liefdevolle waarschuwingen, stelen gouden voorwerpen

woelen in
privé eigendom, loeren
naar mooi zingende meisjes

Kijk hoe ze danst! ritmische klank
muziek poëzie
ze slaan gade tot in de finesse, ieder detail,
elk gebaar, en bekokstofen weloverwogen duistere plannen.

Met z’n tweeën onder één vel, ze
grijpen hun kans, wat rest is een schuldig geweten, de psychologie
kan het weten, spelen met brood, de één het leven de ander hongerig dolend
balancerend op randen van de dood,

geen evenwicht of balans, ogen stralen misleidende engelenglans, een kloon:
ongeslepen stenen
schittert namaak diamant.

kust de wereldmacht, de aarde verkracht stuurt magnetische signalen
naar het heelal zuigt

de wereldvernietigende komeet naderbij, rakelings langs de aarde,
zwarte bezinnende letters op een vel gebroken wit digitaal papier
in een roze wolk van hoop.

user calendarclock-o

wijd het gebeente, wit de vlier – harry m.p. van de vijfeijke

Ik ken de iconen van mijn kant en klaar geluk,
berijd de regelmaat. Wekker van slag, vers brood,
start van een ongedachte dag.
Kleine beloften van koud bier, een kind, een warme vrouw,
de roep naar hier, ja hier.
Wijd het gebeente, wit de vlier.

Ik pluk de dag, de dag, de dag, en bijt mijn tanden stuk.
De nacht is veelal een hengstendal, de droom gedroomd,
de zucht geslaakt, de merrie hinnikt, het bit ontbloot, doet dit onzacht.

Of ik blijven zal?
In de roes, de regelmaat, de klim omhoog, de val.
In het comfortabel zadel van de dag,
de wijsbegeerte van de nacht.

Ik bereis mijn breingalop, vrij grazen.
Intussen wapperen de manen dat het brein reizen mag.

user calendarclock-o

blauwe oase – elize augustinus

Ze wandelen in dorre woestijn
tussen de steenuil: te midden van
chaos waait een hete wind rondom de puinhopen.

Het gebeente gloeit verzengend.
Een vuurhaard door stoffige vlakte.
Op weg knarst het brood onder
onze tanden. De pelikaan drinkt
uit een blauwe oase.

user calendarclock-o

camera – eric van hoof

De lens opent

neem een pose aan
en laat dit stuk glas smelten
vermaal het vallen van kleding
tot lust en je vel tot vlees
even is er de respons van Wajang
en een tot bloedens getypte creditcard nummer
search engines slaan jouw naam uit steen
jij zet de baby bij lon
als modern equivalent van het oudste beroep
er is geen schroom
geen bloed meer om onder nagels uit te halen
geen tempel van graniet
in jouw digitale verblijf
laat je geld langs je benen glijden
zakken zijn er al genoeg voor
wijdbeens brood op tafel
en je huis kauwend op een vinger

Klik
De lens sluit

user calendarclock-o

heuvelrug: parkheuvel – pietersz van calumburgh

Op deze eerste dag van de laatste zeven jaar
bakken wij weer bruin brood achter tralies
Verbazen zonen van vroege bruiden met
een nieuwe kubuswoning. Maandagmorgen

en jouw benen zijn te zwaar om de spoken
uit het park te vegen. Kattenstaarten treuren
bij de aanblik van het pas gemaaide gras.
Op deze eerste dag van de laatste zeven jaar.

En vertel eens eerlijk vanuit je onderbuik
Hoe vind jij dat nou een man een vrouw
een vierkant huis, gemaaid gras in een spookpark:
Op deze eerste dag van de laatste zeven jaar.

user calendarclock-o

verloren brood – eric rosseel

verleden jaar sprak ik je over mijn poezen
die naar Erik Satie luisteren en dan vergeten
dat panters en tijgers hun verwanten zijn
ik tekende je stillevens met hortensia’s
en sneden beschimmeld volkorenbrood

veel brood is sindsdien wel verloren gegaan
en al het zoet water in mijn achtertuin
is ondertussen wild en wreed gesmoord
in onvoorstelbaar plankton van zilt en zout
ik heb er helaas geen foto’s van genomen

om je te laten delen in mijn immense vreugde

je het relevante verschil uit te leggen tussen onmensen
en aan de andere kant mensen die geen mensen zijn
zoals er naast huisdieren in deze zoo ondieren rondlopen
en dieren die je in het geheel geen dieren kunt noemen
als ik een meter opzij ga staan wordt hoe dan ook

alles helemaal anders en moet ik echt hard lachen

een eeuwigheid geleden in een verscheiden vorig leven
dat ik nog eens verloren brood klaarmaakte
en me nog niet geleerd was dat de aarde rond is

user calendarclock-o

hoe zou je, waar en waarom en verder – martin m aart de jong

Hoe zou je opnieuw kunnen leren leven
je ogen nieuw kunnen stellen je oren
schoon wissen van je geheugen de dag
laten rijzen met brood -zou je-

Hoe zou je spreken zonder voor gezegd
zonder zinnen die geregeld zonder
de wakende camera in de regelkamer
waar temperament op de laagste stand

-zou je- over leven zou je tonen
vogelvroeg in de zomer, loeiend
de wei, snaterend in sloten

kroos happend wakker worden
met je hoofd in je nek
naar achteren blikken

user calendarclock-o

op een rots – peter van galen

ik bak mijn brood met groot geduld
wachtend op een wonder

worstel met een tros ballonnen
zakken met mijn lucht gevuld
overal een soort van woord

& verder niets

het is geweldig, leven op de rots

& sluipend tussen zonnestralen
ben ik de grote ademhaler

user calendarclock-o