Resultaten voor het trefwoord briefje

de blijde boodschap en de aardbeiconfituur – delphine lecompte

Tegenover mij zit een kaarsrechte windhondenfokker
Op zijn schoot ligt een prentenboek over De Blijde Boodschap
Deze trein heeft als bestemming Zwolle, maar het wordt Tilburg voor mij
Omdat daar mijn dadaïstische adoptievader woont
Hij is eerlijk als een meikever, hij zal mij nooit ranselen met een dorsvlegel.

De kaarsrechte windhondenfokker tovert een boterham tevoorschijn
Rijkelijk belegd met aardbeiconfituur is het een provocatie
Maar er valt geen klodder op Maria, noch op de verrassende engel
Ik vraag de windhondenfokker waar hij naar toe reist
Hij zegt: ‘Naar Nijmegen om mijn zuster te vermoorden, dat heeft ze verdiend.’

In de stationshal van Tilburg bots ik tegen de verende borstkas van de stadsdichter
Hij stelt asperges voor, ik hap toe
In de hoop dat er weldadige seks van komt
Er komt weldadige seks van, maar net niet woest genoeg
Om mijn dadaïstische adoptievader uit te wissen, zelfs niet even.

Ik neem afscheid van de stadsdichter, hij geeft mij nog vlug een briefje en een zaklamp
De avond valt en de zaklamp werkt niet zonder batterijen
In het licht van een gesloten zuivelzaak lees ik het briefje
Het is hartstochtelijk, maar net niet pervers genoeg
Om te zwichten en naar de stadsdichter terug te keren.

Eindelijk vind ik het huis van mijn dadaïstische adoptievader
Er branden geen kaarsen, noch lampen
Breek ik binnen dan vind ik op de tast batterijen
Maar de zaklamp ligt nog op de drempel van de zuivelzaak.

memento mori – hanny van alphen

opeens begon het te dagen
vreemd, dat ik het licht niet zag
terwijl het toch aanwezig was

onder handbereik lag het daar
-ik kon het niet geloven-
dat briefje op het dressoir

geen reden die je achterliet
geen kleine woorden, geen liefste
zelfs een aanhef had het niet

wit licht bespeelde ’t papier
en toonde tussen zwarte lijnen
een requiem voor het klavier

keukentafelblues – d.docters van leeuwen

op de koelkast hing het briefje
waarin je vertelde waarom je ging

op het aanrecht had je je trouwring gelegd
je was verliefd op een ander
meer werd er in het briefje niet gezegd

op de radio zong iemand
die het ook allemaal niet begreep
looking for clues
en ik bonkte met m’n hoofd op tafel
waarschijnlijk een gevalletje van
keukentafelblues.

kattebelletje – rino feys

Liefje, wil je het waterpeil
in de drinkbak van de hond nazien?
lees ik op het briefje dat ik
in het midden van het boek vind
maar de hond is dood en jij
bent er ook niet meer

zorgelijke toestand – efce

Eigenlijk ben ik vooral bang om zomaar dood neer te vallen. En dat het haakje dan nog op de deur zit, zodat niemand binnen kan. Dan moeten ze een ruit inslaan en welke ruit kiezen ze dan? Je kunt niet verwachten dat ze daar nog diep over nadenken als ze jou daar midden in de kamer zien liggen.

Wat ligt er in de tuin waarmee je een ruit te lijf kunt? Een fiets, een zinken emmer. Lege flessen – zou dat gaan? glas-tegen-glas? Een stoel van ijzer. Die stoel – die zou ik kiezen, als ik hier zonder na te denken een ruit moest breken.

Wat je zou willen is dat ze de ruit van de deur stuk slaan, want die is het gemakkelijkst te vervangen. Deur eruit, vlak leggen, streepje kit in de naden. Een kind kan de was doen. De andere ruiten zijn lastiger. Duurder ook, waarschijnlijk.

Misschien moet ik toch eens een briefje ophangen. Wat simpele instructies kunnen de schade beperken. Moet wel gelamineerd worden, dat briefje. Anders is het na één regenbui onleesbaar.