Resultaten voor de tag blad

compost – mark boninsegna

Je veegt je straatje schoon van poëzie Blad voor blad veeg je bij elkaar het zuurstof dat woorden doet ademen Je raapt ze op sluit ze op van licht verstoten Laat ze rotten in een bak om ze volgend jaar uit te strooien om nieuw blad te creëren En poëzie ... »»»

september – b. vogels

het park leunt achterover de vijver lijkt me dichter aan te kijken onze rimpels zichtbaar in het duister van de spiegel groeien schouders naar elkaar een blad drijft voor mijn mond het wordt stil in zoveel diepte

de ademhof – iniduo

elke herinnering is in de aard van de zaak beschreven blad in de nerven van mijn brein heeft zich een idee postgevat dat de groenheid van de weide nooit hier is maar altijd ginder dat de maagdelijke lente broos is als de vleugels van een vlinder dat de koelte van ... »»»

ongezochte vondst – janine jongsma

Jij, die weet dat ik geen onbeschreven blad ben maar getekend door woorden mij kunt lezen nu ik naakt voor je lig en ik mijn ziel in je lichaam schrijf Jij, die behoedzaam de blaadjes van mijn hart omdraait als ik er hardop uit voorlees ezelsoren vouwt in mijn kwetsbaarheid ... »»»

zondagmorgen – bennie spekken

zit met grote gaten in zijn sokken de kringen op het blad het is muisstil aan de keukentafel

stroming – elsje de wit

Chinese heuvel lacht neerwaarts – oh grote kei der wijzen veilige plek in aarde, hemels rivierbed water botst – onschatbare zonnen, manen lang snelle strelingen, een blad – poot – voet overzijde roept, tranen heimwee naar land

stilleven – bennie spekken

een fles bier de dop erop een onbeschreven blad een opener in die volgorde

open brain – pallas van huizen

Metronoom, tellen en niet tellen, stilte en door, achterovergeleund, steunend op twee vingers, dat, dat wat je weet, beginnen met buigen, vinden in drinkbouillon iets anders te zien. De stand van de maan bijvoorbeeld. De zoutspiegel dezelfde, deze woorden een rimpel die altijd blijft als een gevangen vogel op een ... »»»

zwijg – b. vogels

voel het doorzicht naakte takken raken aan het laatste woord het jaar droogt uit het laatste blad wordt voor je mond genomen nu ijlt de winter bij wijze van alledaagse taal

bode – bennie spekken

schijnmaan schaduwpad windvlaag brievenbus schaterkraai kippenvel luchtpost dood blad

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...