Resultaten voor het trefwoord bitter

relatie – dani nacca

‘Te gepassioneerd?’
vroeg hij haar.
Ze vertelde hem dat er
geen antwoord was.

Geslagen met gerijpte woorden,
lichtloos opgegroeid in het
bewustzijn. Woorden zo bitter
op een mens eerlijk als hij.

Haat is liefde, zei ze na de
zoveelste ruzie. Vertrouwen
is woede, op zijn beurt vindt
woede plaats in het hart.

Maar toch verhuisden ze
samen naar andere dorpen,
zagen andere mensen, tuinkabouters
en tuinhekken. ‘God ik heb nooit
geweten dat er zoveel verschillende
tuinhekken bestonden!’ Zeiden
ze weleens, plezierig verbonden
door gezamenlijke binnenpretjes.
Niemand vroeg zich af, of er meer moest zijn.

Zo verfden ze hun schilderij egaal blauw,
beetje bij beetje, totdat op een dag
de laatste centimeter ingekleurd was, en
ze gedwongen waren afstand te nemen,
een meter naar achter te lopen en het
resultaat van hun bestaan te aanschouwen.

Bruin

user calendarclock-o

masker, afgelegd – jos van daanen

Na enig wikken en wegen, besloot zij
de maat te nemen van wie ze was

ze stak twee vingers achter de rand
van haar gezicht en met een zachte plop
liet haar oude leven los van de rauwe huid.

Aan de buitenzijde van de harde schaal
viel maar bitter weinig af te lezen,
geen bulten, noch barsten, geen deuken

geen schade van onbezonnen woorden,
geen slijt van leugens, al die dingen
had de binnenkant met verve afgevangen.

En toen zij zichzelf in haar spiegel zag
ontdekte zij evenmin oneffenheden,
enkel dat haar nieuwe zij
te weinig vorm gekregen had.

user calendarclock-o

met de hand – b. vogels

ze leefden in een land
van stekelbaarsjes
rode bessen
riet en steen
en alles met de hand

het witte land
van wasgoed
in de wind
van graanjenever
en alles was
in kannen en kruiken

bitter en zoet
als bewaarde liedjes
uit een blikken doos

user calendarclock-o

na je komst – peter helsen

We hadden je verwacht. De lijnen waarbinnen
je zou passen waren uitgetekend, hoopvol
en met zin voor precisie. We spraken over
de herinneringen die we zouden hebben lang

na je komst. Eén iemand hield de ander vast,
alsof bakens nodig waren. Een lied ontbrak.
Het geluid van de nachttrein werkte bedarend.

De morgen kwam met bitter licht. 
De lijnen hadden zich herschikt tot dierlijks,
onbestemds. De treinkadans werd dreigend. 
Hoe ijdel hadden wij je uitgezet?

user calendarclock-o

nachtexpres – marten visser

zwarte nachtexpres tragische
achtbaan aaneengesloten beelden
muffe klagende dromen niet
uit te bannen, mijn leven

geen eind laat staan begin
ontbrekende noodrem geen haltes
conducteur zwijgend met holle ogen
knipt mijn hart en mompelt
eindstation “de afrekening”

trage zilte tranen lekken
over mijn gebarsten lippen
soms komt de regen uit de hemel
vaker uit een mistig verleden
goed gerijpt maar een bitter jaar

ik snak naar adem
dwaze carnavaleske figuren
beschimpen een engel
met gebroken vleugels
ben van steen voel geen verdriet
ik ben beide

user calendarclock-o