Grond heeft mij allang verloren.
Alleen woorden schieten wortel.
Hier op papier ben ik een bloem
van blauwe inkt het blijvende
liefje, ik kom pas slaaps tot leven
waar vlijtig lezen begon.
Onder jouw blik geeuw ik
deinend op mijn steel
darrig als een bij
en met een warme zin
breek ik de gelofte
aan bevroren schutblad.
Zie mij
steeds opengapen in jouw zon.
Recente reacties