Resultaten voor de tag belofte

hoe verzin ik haar? – harry m.p. van de vijfeijke

Het weeldebeeld van een vrouw, Russin vandaag. Beeld eenmaal gegeven bewerkt dat ik een dag met haar verkeer. Ik voorzie haar van de juiste lingerie, zet alle klokken stil als wij ontbijten. Ik noem haar Helena, Belofte, Matroesjka Kus en ook Zacht Soepel Breedbeeld. Mijn handen spelen, ik heb de ... »»»

tapijtvreter & de vliedende zwanen – joost de jonge

Een sensibel Pasja had zich verscholen na vruchtbare godsspraak zeide zijn beschermgeest hem zijn belofte gestand te doen Het zou een pact betreffen van vogels die van links naar rechts vlogen een aantal van zeven witte zwanen Het zuigend zwart zwicht onder druk van het klappende wit dat echoot in ... »»»

belofte – bennie spekken

om de van dood doortrokken verzen werd hartelijk gelachen de enige die het begreep was een klein meisje dat begon te huilen men vond het mooi prachtig knap dat je dat kan daar stond je dan tussen de grijze muizen en nergens een plaatselijke schoonheid versteend met de bloemen met ... »»»

belofte – tijsterblom

sporen van een verstreken nacht de lakens wit, de dekens zacht voorjaar met de magnolia in bloei zomer en een strakke blauwe lucht en in de herfst genoeg aan niets dan zachte tinten van gevallen blad maar nee, laat het winter zijn de velden wit, de luchten grijs en ik ... »»»

belofte – elize augustinus

hoe dreigend de zee schuimt voor je voeten het bleke strand, of dat de wind zacht fluistert verraad me niet, ruist in parelmoer transparante kleuren onze melodie in schelpen die we verzamelden toen ik nog bestond in jou.

wat we in alle ogen willen lezen – b.m. van hulst

Elk gezicht een belofte, een ansichtkaart een foto van het kleinste stukje van het grootste land, een deur naar een gang naar een huis waar de wind ver achter geplooide gordijnen raast. Een huis uit rommelige kamers, souvenirs uit landen vol paspoortstempels, een geel doekje hangt uitgeput om de hals ... »»»

kleine belofte aan een stad nooit bezocht – frouke arns

jij zult mijn laatste minnaar zijn, zegt ze lacht een uitroepteken in het blauw boven daken van een stad nooit bezocht ik hoef je klaterfonteinen vol onvervulde glinstermunten niet, het schuimend gister, zegt ze, je protspaleizen van dode koninginnen en hun troubadour, wijs mij zegt ze, de cloaca van je ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...