Resultaten voor de tag begin

calling from heaven – pallas van huizen

Haar lamp knippert even. Het leven is ondoorgrondelijk, de dood is ondoorgrondelijk, het enige wat ze nog een beetje snapt is vandaag. Inmiddels is Anneroos vertrouwd geraakt met de geesten. De dood is een koud mysterie, ontzettend benauwd, oneindig stil en prachtig, zo prachtig. En nog, nog steeds had ze ... »»»

de kolk – manja croiset

februari 1968 Er is iets wat me grijpt Ik wankel en word meegesleurd Tot op de bodem word ik gezogen Maar als er geen bodem is Blijf ik eindeloos zinken of is het stijgen De aarde is rond Er is geen begin Er is geen eind Het is een maalstroom ... »»»

de plaag – christos makrigianis

De wereld openbaart zich aan ons Allen, doch met gesloten ogen sluiten Wij dit af. Wij die bomen vreten, Dieren, de raven die ons de dood Wijzen, volledig vergeten en Negeren. Er heerst een plaag, soms De handen wassend in onschuld, doch Vaak gedragen door het afgestorven Nachtegaal gezang. Alles ... »»»

glinsterscherf – tibbes punt

Van zicht ontnomen riep ik naar een hand die zocht. De wind roept en brengt. Nu dwaal je hier rond op verloren momenten houdt op tast de deur open voor water wat niet stroomt maar een begin klopt in mijn tenen. Zes jaar diep verdronken op een foto dwing ik ... »»»

dubbelganger – lesley adriaansz

Antimaterie evenbeeld van mij gescheiden sinds het begin der tijden. Ontbeerd als helft van tweeling, gedood na eerste deling van het leven en daarna buiten beeld gebleven. Hoelang totdat deze ontbonden Siamezen worden gecompleteerd door elkaars eclips te wezen? Pijn en antipijn ontzenuwend. Als goocheltruc het leven luwend.

ochtendgebed – harry m.p. van de vijfeijke

Heidens is het, grif geef ik het toe, mijn ochtendgebed. Te duister mijn begin. Traag uit de sluimer zoek ik de verzoening met jouw kruis, beeld mij vormen van aanbidding in. Mijn hand, het eelt nog zacht van een gladgebeden rozenkrans, streelt elke dagbegin profaan mijn blij en droevige geheim. ... »»»

snelweg naar de nacht – b. vogels

de nacht kent begin noch grenzen hij overvalt je als een trage trein je indommelt en inspiratie steelt het spoor heeft geen einde de tunnel graaft zichzelf het verleden draaft vooruit en toch het hoofd moet uit de armen wat je lief is houdt je wakker

begin en einde – jan van heemst

Een liefdeslied klinkt uit het niets; het zegel is verbroken. Nu straalt er licht; de tijd begint, de ruimte is ontsloten. Het leven reist door plaats en tijd; zoekt zingeving en reden. Maar alles was reeds voorbereid; de weg allang beschreven. Nadat de laatste ster verbrandt, wordt alles weer vergeten; ... »»»

lacrimosa – maaike klaster

Huilen in de sauna. Zweten in mijn eentje. Droog hout, smeulendhete, grauwe kolen, een handdoek en ik. Tijgerin met roze-gele streepjescode, snikkend in de oerwoudhitte. Dit is een stralend begin. In het midden van iedere druppel vind je een atoom dat gemaakt is om te stromen, de kern vol parelende ... »»»

veroordeeld – danique corman

Wat afhankelijk is de mens na onenigheid graag weer terug naar het begin ellendige meis ze stribbelt en woekert zij is verkeerd beoordeeld rennen naar het vertrouwde maar als dat juist beschadigd het ritme vond ze fijn

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...