Resultaten voor de tag angela van loenen

gezichtspad – angela van loenen

onder het ijs zie ik een gezicht dat roept naar warmte ik hak een wak en neem hem mee naar huis maak er een masker van zet hem op om te voelen hoe het is als er mensen over je hoofd heen lopen

krant – angela van loenen

ik werd opgezogen door al die krantenkoppen en voordat ik het wist verdween ik erin het weerbericht blies door mijn haren en de moordenaar op bladzijde twaalf keek mij aan alsof hij het niet had gedaan ik zag huizen die niet verkocht werden gelukkig kropen vacatures als bakstenen voor mijn ... »»»

stoepgarantie – angela van loenen

ik loop met mijn winkelwagen langs kinderen die te koop zijn hun schoudertjes hangen stijf van angst in rekken bang om nog meer ouders kwijt te raken je kon ze kopen zonder garantie zoals het Chinese meisje dat ging huilen als zij lijm rook ze gaf mij zojuist nog twee ... »»»

vergiet me niet – angela van loenen

de baas heeft de buurman met zijn hoofd tussen een perforator geduwd die middag haalt hij zijn zoontje van school en op weg naar huis vraagt het kind in de stromende regen waarom hij verdrietig is uit zoveel ogen zijn vader loopt fluitend de wind achterna alsof er niets is ... »»»

hungry? grab a snickers! – angela van loenen

mijn buurmeisje had een ziekte en verstopte zich altijd achter het kozijn om de duiven te voeren die zij zo mager vond in de hoek lag een plamuurmes waarmee ze de laatste twee snickers als jukbenen in haar gezicht begroef

gehorig water – angela van loenen

in een zwembad vol met beesten duikt een koe naar de bodem op zoek naar gras met een theedoek help ik vissen op het droge ik hang mijn gehoorapparaat aan mijn been om onderwater te kunnen horen wie nog hulp nodig heeft

kinderwens – angela van loenen

ik loop langs kleden vol zonnebloemen die bedekt zijn door regen met stelen die zo groot zijn als ik zie planken vol hoofden met grote lellen en lange baarden op de kin er staan mensen in kleding van veren om zo vrolijk als een vogel te verkopen er zit een ... »»»

de geur van appeltaart – angela van loenen

achter de steiger van het oude huis zie ik een regenboog ontvouwen alsof een pauw zijn vleugels spreidt ik ruik de geur van appeltaart die door het kozijn dringt alsof mijn oma door het hout een knuffel geeft

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...