Ik neem die gele bloem en zo’n bol
vol pluizen, voorzichtig plukken, ojee

toch weer een steeltje met kale kop
het is net ‘t geheime heertje, paars
bloempje erbij en drie kleine witte

ma de liefsten heten ze, nog wat
van die plofdrollen op lange stengels
en ook dat dode boompje daar, als laatst

schep ik moedereend en haar donsjes
uit de vijver, ik prik ze op de takken

voor in haar allermooiste vaas