voor oom Theo, oom Henk en oom Michiel

waar heeft Oranje koningsgezindere kinderen
gevonden dan in de Oost?
Nederlands-Indië, wat mooi als woord, als naam
ademt het kolonie, tropen, zon

kordaat gingen daarheen
onze jongens
nog nauwelijks bekomen
te vroeg gelauwerden
de tweedewereldoorlogsoldaten

wat heeft Den Haag zich volgevreten met het
verrukkelijkste eten
dagin sapi moeda en peteh tjina
piendang
seroendeng
en boemboe bali-kip
senang van sambal goreng telor
en van rendang

ze werden allengs gekker

indolentie, daarover hoorde
je ze badinerend, nee – berustend praten
dat woord verbond je
met tropenjaren
kolder zelfs
van krijgers en hun wonden
van verzwegen koorts
en niet gelezen niet heruitgevonden
Multatuli’s woorden

ze praatten, nee – ze pochten niet zo veel
Indië-gangers
ze waren allang gekker

van baboes verre verborgen schrale troost
die waren er niet alleen voor kinderen
die deden wat ze vonden
dat hun plicht was
kokosmelk voor de telor en tieten
ze praatten verder niet
en deden als de krijgers
er werd gewoon gevoosd
alles was allang teloorgegaan

beleefd beval ik aan: Bali in Scheveningen
daar vond men zwijgende Javanen
keukenluik blijkt dicht

door ooms
die toen de jonge jongens waren
werden recepten van het verrukkelijkste eten
voor het leven doorgegeven