Resultaten voor de tag adem

* – christos makrigianis

De nacht slaap niet , de maan nu in vergeten waan. De glinsterende wezens gevangen in het zwart. Wie, wat zijn ze en hoe verslagen en ontvangen in de nocturne pracht. Een vrouw stapt uit mijn zicht de synthese van de vlam in. Ze zwicht taal, woorden de uiting van ... »»»

opdoemen – martin b

haar adem mist morgen trekt de buitengesloten vogel zijn strot open maakt de maan weer voor niks plaats en sta ik dom te shaken samen met wat ineengedoken wolken in mijn handen

half een – pallas van huizen

Het leven is een harde leerschool de meesten hoef je niets te zeggen ze hebben geen werk, geen huis, geen land lopend over straat op zoek naar een kop koffie en een knaak we geloven allemaal ergens in de gastvrouw heeft zoete koekjes niet zelf gebakken natuurlijk stilte valt, de ... »»»

uit – b. vogels

mijn stappen verstuiven mijn adem is pluis op een dag ben ik enkel nog wind in een urne van riet kan ik me vinden als een bries in het laatste ruis

de berekenende kant van een artiest mag ook wel eens onder de aandacht worden gebracht – hans van willigenburg

ik hap blijmoedig naar adem want ik weet dat wat ik ga zeggen vijftig procent schokt de andere vijftig procent oplucht ‘welke tv-programma’s doen we?’ vraagt mijn manager allemaal willen ze weten of ik het meende of ik de geschokte vijftig procent haat (en zo ja waarom) of ik de ... »»»

opdracht – mieke van der wurff

fluister de oester open, speel de parel kwijt die schuurt en schrijnt wijd hem aan het meisje in haar marmerslaap en wied het onkruid van vergetelheid jouw adem stroomt voorbij haar ingedamde tijd

poco depri paradox – hans goudart

telkens als mijn adem stokte bij elke huivering en al mijn kippenvel. altijd als mijn hart op hol raakte of oversloeg. alle brokken in mijn keel. elk dat is even slikken, ieder blozen, elke blos, al het gestamel en gestotter. elke blik en elke aanraking; de hele verzameling verwarrende beelden; ... »»»

jullie krijgen de groeten – maaike klaster

Met manen van de waterkat werd ik uit weerstand geboren, dook ik uit Poseidon’s schoot in een vlucht naar de zon. Nu hap ik naar lucht als een vis op het droge, ben ik vergeten wat adem betekent. Ben ik vergeten wat adem betekent? Modder kleeft aan mijn armen vol ... »»»

een nieuwe avond – maaike klaster

Het kan wel zo zijn van de liefde en de haat, van het zoeken en iets anders vinden, van het aaien en weer laten gaan, maar een nieuwe avond fluistert door mijn tuin, vangt de stemmen uit de verte en vermengt die met het geluid van een rinkelende tram. Zo ... »»»

verval – bob elias

kijkend in de spiegel besef ik het beste is eraf opgelucht haal ik adem eindelijk verlost van zoveel schoonheid

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...