Resultaten voor het trefwoord achter

avondwandeling – c.p.vincentius

Een manke hond zwaait in de orkestbak;
kwispelt de maat, ‘t hinken moe.

Zangeressen huppelen samen hun liedje
en zwaaien hun overrijp decolleté.

Buiten staart onze maan naar de aarde
en huilt noordenwind straten leeg.

Drinkers wankelen, lallen naar huizen
en pissen overal portieken geel.

Na twaalven sterft veel van het lawaai
als vanuit ‘t westen regen nadert.

Buiten blijkt vooral kil en veel te helder,
binnen blijft illusie warmte vragen.

Brievenbus kleppert op vage windvlaag,
achter voordeur slaapt natte hond.

zinloos (adieu) – metha

Nog eenmaal kijkt zij achterom
geeft de laatste uren enkele
verschillende klanken die klinken
als een klein restje wijsheid

wanneer seconden bijna vertraagd
naar morgen lopen gooit zij
snel een medeklinker in de kist
waar, om de zin van de allerlaatste zin
te doorgronden, de schop over gaat

een rode roos bloeit
de doornen laat zij achter

testament – bennie spekken

laat er later
als ik dood ben
geen gras over groeien

laat mij niet alleen achter
achter op een kerkhof
ten prooi aan de wormen

of erger nog
op de snijtafel
van de wetenschap

zorg dat ik verdwijn
de pijp uit de lucht in

en geen gedichten