Resultaten voor de tag achter

voorstelling van een portret – jessica bakker

Deze voorstelling is een portret van een snoeshaan Een man die ik herken maar toch, weer vergeten Klein van zijn stuk zit hij verstopt achter zijn snaren Hij beroert ze zacht en mij laat hij achter met open jas en ongekamd Het was vroeger, hij zong te vroeg leed zijn ... »»»

Oostelijk

Achter de IJssel is Nederland buiten westen. C.P. Vincentius

vrijwillige berichten achter glas – iniduo

om te zijn is aanwezigheid gewenst om te zien is nachtblindheid begrenst om te vliegen laten vogels diepe aarde los toch wonderbaarlijk zo zonder doortraande ogen ik open het raam om me aan buitenwereld te laven ik spreid mijn armen om me in vriendschap te wikkelen ik sluit mijn ogen ... »»»

binnenpret – {{{ïe-e-ïet-e-iët-e-ïet-e-iets}}}

‘k spiegelgiechel ’t achterruit in achteruitgang & vooruit! voorruit van de vooruitgang spiegel ik & giechel achter ruit na ruit & proest ’t achter vooruitgang uit.

first world problems – occludin

kijk door mij heen geld maakt arm achter deze wereld vijf korrels graan

verhalen van de derde etage – maaike klaster

1. De zee is er bijna. Zie je! Er zijn vliegtuigpassagiers die het water al kunnen zien liggen. Wij zien hun kerosinestaart, zwaaien de piloot gedag: Dag meneer in de cockpit daarboven! Hij laat op die ene witte streep na ons uitzicht blauw achter. Wij wachten op de zee, die ... »»»

baren – enrico lommerte

doorleefd laatste achter in de rij stevenen wij naar de grote baarmoeder terug gedragen vruchtwater lonkt walvissen zingen dolfijnen begeleiden droomwater vul mij leef door

focus – jos van daanen

De gracht loopt uit in een vlek en de wal reikt verder dan ik in een poging om het water. Als ik mijn armen spreid in o heb ik de hele wereld lief, maar mis ik jou om een kosmos. Ik steek mijn nek uit en staar je billen na. ... »»»

een sjekkie achter z’n oor – hanny van alphen

gisteren zag ik de groene ogen van mijn moeder weer, nog altijd onbewogen achter glas dat elk moment kon barsten ze rook naar gekookte was het moet maandag zijn geweest vader keek naar haar gezicht, strak als de lijnen op het bleekveld moeder zei dat hij op moest schieten werk ... »»»

verlaten – gronama

Na zessen heerst een donkerte in schooltje achter ramen stoeltjes omgekeerd op tafels haag van dunne pootjes trappelt als insecten niemand die ze op hun buik komt draaien. Er zijn geen kinderen, geen kleine jasjes aan de lage stokjes, het voelt angstwekkend leeg, een soort van leegte alsof de kinderen ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...