ze weet dat de zomer ook zonder haar
wel zal duren
duimbreed zijn streepjes getrokken
die haar vertellen dat dood in de lucht hangt
een dwingende code

het wordt ijzig, haar lichaam bevriest,
daarna het hoofd, de ziel vliegt
als een elfje naar boven, verdwijnt tussen wolken
van hoop en vrezen

maar even, heel kort, klinkt een stem
die haar terugroept, een man, zo te horen
haar oren al doof, de stem al verloren

ziet ze haar hart nog springlevend op het laken
maar nu staat het stil en het bloedt