Ik jaag de vogels weg die jouw graf bevuilen
jouw naam staat er geschreven, mijn ogen neer
geslagen, met gevouwen handen blijf ik staan.
Jouw steen van blauw graniet doet me huilen
ik buk om dichterbij te komen
en zie hoe
vies, de vogel poep op alle zuilen,
zich ingevreten heeft.
Achter jouw steen een omgekeerde emmer, een
harkje en borstel voor de schoonmaak, een
gieter voor de bloemen, er zit modder op mijn
schoenen.
Ik ga wat water halen uit de kraan verderop
en geef jouw bloemen leven.
Jij was mijn geluk.
Nu ik de reacties van anderen lees, vrees ik dat men zou kunnen denken dat ik met mijn opmerking over “vogel poep” de boel in de maling neem. Dat is niet zo, ik meen het serieus. Ik haal er een stukje van een interne monoloog uit en als ik zo lees, vind ik echt heel mooi. Alleen zou het in mijn lezing dan misschien beter vogels kunnen zijn, maar ik vind het zo ook prima.
Ik vind het ook mooi maar voor deze keer ben ik het met Holtmans schrapwoede eens; die laatste 2 regels zijn echt niet nodig.
Dit is puur geschreven. Het gedicht pak je bij de hand en de keel.
Compliment!
De eerste regel is gelijk al zo mooi, de lezer is gefascineerd houdt haar adem in.
Mag ik een voorbeeld geven , hoe ik denk dat het gedicht er nog mooier uit kan zien?
Ik vind dit gedicht zo rakend, vandaar de tijd die ik er voor neem, maar smaken verschillen ,en het is uw gedicht!
Dank u!
Ik jaag de vogels weg die jouw graf bevuilen.
jouw naam staat er geschreven, mijn ogen neer
geslagen, met gevouwen handen blijf ik staan.
Blauw graniet doet me huilen
ik buk om dichterbij te komen, en zie hoe
vies,de vogelpoep op alle zuilen,
zich ingevreten heeft.
Achter jouw steen een omgekeerde emmer, een
harkje en borstel voor de schoonmaak,een
gieter voor de bloemen, er zit modder op mijn
schoenen.
ik ga water halen uit de kraan verderop
en geef jouw bloemen leven.
De scheidingen tussen “neer” en “geslagen” en tussen “vogel” en “poep” vind ik heel mooi en sterk.
Een heftig gedicht, maar het raakt me. En hoe pijnlijk misschien, maar schrap de laatste twee regels en eindig met:
“ik ga water halen uit de kraan verderop”
De goede verstaander voelt het grind dan wel knarsen!