voor alle Ajax-supporters die niet begrijpen waar het vandaan komt
 
Mijn vader is een ongelofelijk aardige man.
Zijn hele leven gaf hij, met oog voor anderen
en een fijnzinnig gevoel voor het uitdelen
van complimenten alsmede het gunnen van vrije dagen,
leiding aan verschillende inspecties van belastingambtenaren.
 
Ik vermoed dat de manier waarop hij te werk ging
ieders zielenrust ten goede kwam, niet in de laatste plaats
het zijne. Van spanning of stress heb ik zelden iets gemerkt.
 
Eén keer in zijn leven heeft hij een statement gemaakt.
En is hij faliekant tegen de loop der dingen ingegaan.
Een volstrekt atypische daad, ja, een heuse stijlbreuk!
 
Hem werd van hogerhand verzocht een baan te accepteren
in Amsterdam. Ineens prakte hij iets harder in aardappels,
wreef hij vaker door zijn ogen en werd iets korter van stof
 
tegen mijn moeder. Niet lang daarna vertelde hij, opgelucht,
aan tafel dat de verhuizing toch niet door zou gaan.
 
‘Ik heb Amsterdam afgezegd. Aan mijn lijf geen gezeik!’