diep geworteld
in zwarte aarde
en ver daarboven
hangen wuivende bladeren
reizigers met de wind te verleiden
om te komen schuilen
in de holtes van z’n stam

stormen waaien en draaien,
trekken aan het groen;
dieren knagen en graven,
tussen de wortels en de stam;
zwevende zonnestralen
verdwalen tussen de bladeren
en spelen tikkertje met je ogen

misschien staat hij in een bos
of eenzaam in een wei
eindeloos zal de schaduw draaien
rond z’n stam
ver over de grond
tot de nacht valt
en de zon is ondergegaan