Om de hoek beginnen de gewoonten
van de stad te murmelen – de kelen te
schrapen als versgeschapen ijs,
de verf van zich af te kloppen.

Sindsdien houd ik het bij
het benoemen van producten:
dit is de tafel, tafelwijn,
boter, melk en karmozijn.

De buurman plast tegen de wielen van
de nieuwe auto, hij markeert mijn vaders
liefste ding. Op de bumper staat een adres
geschreven, driemaal rond

het strand voor zachte doodgevlogen vliegjes.