* – serpil karisli
Je ben een lied in de storm
Een verlaten verhaal op mijn lippen
Jij ben een echo in de bergen,
klanken van vrijheid
Jij bent zo ver,
Ik kan niet stoppen
jou te vertellen
Je bent mijn taal zonder moeder,
Een wees met vijf namen
Van waar kom je? Waar ga jij heen?
Terwijl iedere lente de bloesem
De kluiten ontspruit
Ben jij mijn heimwee, mijn dwaling
En de aarde draait rond
Uiteraard zal er iemand vallen over de vergeten “thee”. Laat die persoon dan eerst maar eens een nieuwe taal leren die net zo moeilijk is als Nederlands en daarin een gedicht schrijven dat zo mooi is als het jouwe.
Ik heb het hardop gelezen en vind het geweldig klinken!
Wat een lust om te lezen, jouw werk. Niet alleen dit gedicht dus.
Verrassend goed.