Ik tilde je boven mijn schouders,
boven de trappen van je trots,
boven de irritante krantenkoppen,
boven de antennes van vroeger,
boven de koude schoorstenen,
boven de torens van je ambitie,
boven de eenzaamheid van de Alpen,
boven de zwevende tv-satellieten,
boven het bovennatuurlijke van de Melkweg

en heb er een mooi gespierd lijf aan overgehouden.