* – robert prijs

Klamme dagen
en slapen doe ik slecht;
tot half acht in de nacht.

Om acht uur begint vandaag de dag met
gekrijs: het huis hiernaast
wordt pijn gedaan voordat reanimatie volgt.

Renovatie heet zulk misselijk tijdverdrijf
dat onmiskenbaar het predicaat
‘zinloos’ draagt.

Alwetend Gloria wekt, bevangt mij
ik denk aan iemand hier aanwezig
en blijde tijding voltrekt, bevredigt.

Het blauwe vogeltje in mij is weer even ontwaakt
uit zijn diepe, diepe meerjarenslaap, glimlacht
denkt dat Moeder Natuur hem mist.

Vergewist zich van zijn eigen pracht
bezingt geluidloos eigen lied
besluit nog even niet uit te vliegen.

Zing toch! Godverdomme! Zomerzangzaad in overvloed.

zZz is echter wat het doet
ziet éénogig zon en lacht:
naar het zuiden vliegen kan in de winter toch?

Mens: 70% water, 30% vrucht
vult zich met whiskey: 60% water, 40% vrucht
weer schiet hij deze nachtegaal van de wolken.

Als het rode hartje in de blauwe borst
niet langer klopt, wil jij dan Anneke
mij eenmalig met de treurwilgen leren praten?

Reageer