Ik ben niet uitgesproken
Er varen geen boten met slijptollen
langs de kieren van mijn brein
er is geen lijn

om u aan vast te houden, geen bouten
geslagen door de botten van mijn woord
wel splinters en veel touw

Wind waait er en wieken vol spuug
van opgespaard venijn, randen lijm
aan afgekloven nagels
Zo spaar ik zegels van mijn eigen vel
het boekje vol en u weet het wel

een nieuw idee door het kanaal
gekoeld de gehoorbuis in
Veel kabaal. Weinig wol, sjaal
of mouwen aan een arm

maar in de winter
kan het prima toch
Ik doop u in de vitaalste bron
en hou u met mijn best doen warm